‘Piketty bedrijft geen wetenschap’ Het boek Kapitaal in de 21ste eeuw van de Franse econoom Thomas Piketty verschijnt morgen. Thomas Piketty | Foto: Wikimedia Wetenschap29 oktober 2014 10:15 |Morgen verschijnt de bestseller Capital in the Twenty-First Century van de Franse econoom Thomas Piketty in de Nederlandse vertaling onder de titel Kapitaal in de 21ste eeuw. Deze week in Folia Magazine een rondgang langs UvA-economen.
Wat vinden ze van het boek? ‘In professionele kring wordt er om het boek van Piketty gelachen,’ stelt econoom en hoogleraar Sweder van Wijnbergen. Hij maakt wetenschappelijk gehakt van het boek. ‘Niet omdat hij niet zijn best heeft gedaan, integendeel. ‘Hij schrijft goed en begrijpelijk, maar het probleem is: hij toetst niet. Vorig jaar kwam de studie van Piketty uit in de oorspronkelijke Franse versie onder de titel Le capital au XXIe siècle. R >g De essentie van Piketty’s boek is een economische formule die bekend staat als r > g, lees: r is groter dan g. What the 1% Don't Want You to Know. Un dialogue Piketty-Graeber : comment sortir de la dette.
Il existe quatre méthodes principales pour réduire significativement une dette publique : la répudiation, l’impôt sur le capital, l’inflation et l’austérité. Mediapart a organisé une rencontre inédite entre l’économiste Thomas Piketty et l’anthropologue David Graeber. Dette, 5000 ans d’histoire, de l’anthropologue David Graeber, publié par Les Liens qui libèrent, et Le Capital au XXIe siècle de l’économiste Thomas Piketty, édité au Seuil, constituent sans doute les essais les plus forts, décapants et politiques de cette rentrée.
Chacun des deux auteurs recourt à l’histoire longue – trois siècles pour Thomas Piketty et 5000 ans pour David Graeber – pour dresser un saisissant paysage de la manière dont nous sommes arrivés à une situation où l’inégalité entre les hommes et le poids des dettes atteint des sommets insoutenables. Vous semblez tous deux penser que le système économique et financier est en bout de course, et ne pourra pas tenir très longtemps en l’état. Thomas Piketty. T. T. D. Thomas Piketty - Home. Piketty's Inequality Story in Six Charts. In this week’s magazine, I’ve got a lengthy piece about “Capital in the Twenty-first Century,” a new book about rising inequality by Thomas Piketty, a French economist, that is sparking a lot of comment and debate. (Brad DeLong has a useful summary of some early reviews.)
I’ll go further into that discussion in future posts, but first I thought it might be useful to portray the gist of Piketty’s story in a series of charts. The charts aren’t merely illustrative: they are an essential part of Piketty’s contribution. Fifteen or twenty years ago, debates about inequality tended to be cast in terms of clever but complicated statistics, such as the Gini coefficient and the Theil entropy index, which attempted to reduce the entire income distribution to a single number. One thing that Piketty and his colleagues Emmanuel Saez and Anthony Atkinson have done is to popularize the use of simple charts that are easier to understand. The Piketty group didn’t invent this way of looking at things. Capital in the Twenty-First Century. Capitalism vs. Democracy. Thomas Piketty’s new book, “Capital in the Twenty-First Century,” described by one French newspaper as a “a political and theoretical bulldozer,” defies left and right orthodoxy by arguing that worsening inequality is an inevitable outcome of free market capitalism.
Piketty, a professor at the Paris School of Economics, does not stop there. He contends that capitalism’s inherent dynamic propels powerful forces that threaten democratic societies. Capitalism, according to Piketty, confronts both modern and modernizing countries with a dilemma: entrepreneurs become increasingly dominant over those who own only their own labor. In Piketty’s view, while emerging economies can defeat this logic in the near term, in the long run, “when pay setters set their own pay, there’s no limit,” unless “confiscatory tax rates” are imposed.
Photo “I am hesitant to call Thomas Piketty’s new book Capital in the 21st Century one of the best books in economics written in the past several decades. PikettyZucman2013DatabookLinks. The return of \patrimonial capitalism":review of Thomas Piketty's Capital inthe 21st centuryBranko Milanovic. Thomas Piketty: Al onze theorieën over het kapitalisme weerlegd in één grafiek. De revolutie is voorbij, Napoleon verpietert al een paar jaar op Sint-Helena en de nieuwe koning zit stevig op de troon. ‘Alle mensen zijn gelijk,’ hadden de revolutionairen nog geroepen, maar nu is sociale status weer een kwestie van afkomst en rijkdom. We bevinden ons in het Parijs van 1819. Het is deze stad waarin Eugène de Rastignac, een jonge rechtenstudent, zich omhoog probeert te werken. Hij heeft maar één doel voor ogen: rijk worden. De terugkeer van de ongelijkheid Dit is dan de plek waarop ik een of andere media-econoom zou moeten citeren die zegt dat het allemaal wel meevalt met die ongelijkheid.
Piketty biedt een geheel nieuwe interpretatie van het kapitalisme. Geen gezeik, iedereen rijk. De Franse econoom werd geboren in 1971, in een dorpje vlak bij Parijs. Piketty kon er zijn draai niet vinden. Hij was in een nogal ouderwets onderwerp geïnteresseerd: ongelijkheid. Zijn Amerikaanse collega’s begrepen niet waar hij moeilijk over deed. Heel veel data Wat zien we? En nu? Kapital for the Twenty-First Century? Kapital for the Twenty-First Century? Thomas Piketty, 2011 (Parti Socialiste du Loiret/Flickr) Capital in the Twenty-First Century by Thomas Piketty, trans. Arthur Goldhammer Belknap Press, 2014, 671 pp. What is “capital”? To Karl Marx, it was a social, political, and legal category—the means of control of the means of production by the dominant class. Capital could be money, it could be machines; it could be fixed and it could be variable. Early in the last century, neoclassical economics dumped this social and political analysis for a mechanical one. Symbolic mathematics begets quantification.
Although Thomas Piketty, a professor at the Paris School of Economics, has written a massive book entitled Capital in the Twenty-First Century, he explicitly (and rather caustically) rejects the Marxist view. His approach is in two parts. This, I fear, is a source of terrible confusion. So what happened? The evolution of inequality is not a natural process. And Solow’s model did not carry the day. Detail nieuws. Het boek 'Capital in the Twenty-first Century' van de Franse econoom Thomas Piketty is een van de populairste boeken op het moment. Geroemd door wereldwijde media, wordt Piketty soms al de 'rock-star economist' genoemd en trok de Volkskrant zelfs de vergelijking met Economische grootheden als Adam Smith en Karl Marx.
In de uitzending van De Wereld Draait Door op 30 april jl. geeft Bas Jacobs, bijzonder hoogleraar openbare financiën en overheidsbeleid aan Erasmus School of Economics, zijn commentaar. “Hij heeft met dit boek een onwaarschijnlijke hoeveelheid werk verzet, hij is in alle archieven gekropen tot 1791 terug in Frankrijk toen daar de eerste registraties waren voor de erfenisbelasting en de onroerendezaakbelasting.
Hij heeft het allemaal verzameld en heeft een beeld gecreëerd van kapitalisme in twee eeuwen, drie eeuwen. Nadere informatie: Klik hier om het hele fragment bij De Wereld Draait Door te bekijken, 30 april jl. Thomas Piketty: Dynamics of Inequality. Why We’re in a New Gilded Age by Paul Krugman. Capital in the Twenty-First Century by Thomas Piketty, translated from the French by Arthur Goldhammer Belknap Press/Harvard University Press, 685 pp., $39.95 Thomas Piketty, professor at the Paris School of Economics, isn’t a household name, although that may change with the English-language publication of his magnificent, sweeping meditation on inequality, Capital in the Twenty-First Century.
Yet his influence runs deep. It has become a commonplace to say that we are living in a second Gilded Age—or, as Piketty likes to put it, a second Belle Époque—defined by the incredible rise of the “one percent.” But it has only become a commonplace thanks to Piketty’s work. The result has been a revolution in our understanding of long-term trends in inequality. It therefore came as a revelation when Piketty and his colleagues showed that incomes of the now famous “one percent,” and of even narrower groups, are actually the big story in rising inequality.
Exploiting these data isn’t simple. Why? Over Piketty’s race tussen kapitaal ii en arbeid ii. On Piketty and definitions. ‘Financial capital’ is not the same thing as ‘physical capital’ (two graphs) The discussion about Piketty is getting messed up. The vagueness of economic parlance allows people to accuse him of mistakes he doesn’t make. The meaning of the word ‘capital’ is a case in point. Financial capital (like bonds, cash, receivables (which are included in the estimates of financial wealth in the national accounts and which have the same magnitude as cash, deposit money and money in savings account combined)) are not the same thing as physical capital (houses, cars, buildings, machinery and the like). Financial capital is to quite some extent owned by old, retired women. Over the course of history, capital accumulation [physical capital, M.K.] has yielded growth in living standards that people in earlier centuries could not have imagined, let alone predicted — and it wasn’t just the owners of capital [financial capital, M.K.] who benefited.
That’s right. Update: The sun was shining. Can-an-Economists-Theory-Apply-to-Art. Photo Thomas Piketty is a name on a lot of people’s lips at the moment. The French economist’s new book, “Capital in the Twenty-First Century,” is a historic survey of wealth concentration that has quickly become a go-to text for the gathering debate on income inequality. In his book, published in English last month, Mr. Piketty argues that the rich are only going to get richer as a result of free-market capitalism. The reason, according to Mr. Piketty, is simple. Returns on invested capital are greater than rates of economic growth, and this, he says, has become a “fundamental force for divergence” in society. Although art is one of the few subjects not mentioned in the index of Mr. Courtesy of the above-growth returns identified by Mr.
“This is well beyond the norms of inflation,” said Ivor Braka, a London dealer who has been buying and selling high-value art since 1978. Using what he calls the “careless and piecemeal” data of wealth reports, Mr. “Do they have taste?” As Mr. First Thoughts on Piketty. I have been reading Thomas Piketty's "Capital in the 21st Century. " It is truly an impressive work, and I am much enjoying it.
I have recently organized a session at the upcoming AEA meeting (January in Boston), where David Weil, Alan Auerbach, and I will be discussing the book, followed by a response from Professor Piketty. Let me offer a few immediate reactions. The book has three main elements: A history of inequality and wealth. Point 2 is highly conjectural. Point 3 is as much about Piketty’s personal political philosophy as it is about his economics. The bottom line: You can appreciate his economic history without buying into his forecast. What Piketty’s Conservative Critics Get Wrong | Blog.
With his book Capital in the Twenty-First Century, Thomas Piketty has lobbed a truth bomb that has blown up several decades’ worth of received opinion about the way the economy works in capitalist societies. He makes a powerful, meticulously-argued, data-driven case that inequality is a feature of capitalist economies, not a bug. Let to its own devices, wealth tends to become highly concentrated. The only events likely to prevent our society from plunging into a dystopian spiral of inequity are, on the one hand, certain rarely occurring catastrophes, such as war or depression; or, on the other, dramatic government intervention in the economy, in the form of steep taxes on the wealthy.
You can see why conservatives are going to be enraged by this book. A conservative backlash to Piketty was inevitable; the only surprise is that it’s taken so long to develop. But in the last week or so, responses from the right have finally begun to roll in. Okay then! Piketty – in French it’s worse. Thomas Piketty’s now much lauded book, Capital in the 21st century, was actually published in French last summer. But it did not receive the overwhelming plaudits that American and British mainstream and leftist economists have given it (see Indeed, several French critics commented that Piketty’s data on the inequality of wealth in modern capitalist economies was good to have, but so what?
Surely, everybody knows that capitalism generates inequality – what’s new about that. Some Americans reckon the French attitude is because Piketty is seen as too ‘meritocratic’, which is frowned on in France! ( In particular, there is a paper by Bonnet, Bono, Chapelle and Wasmer wp-25-bonnet-et-al-liepp, which concentrates on Piketty’s data. Okay, that’s the last post on Piketty. Over Piketty’s race tussen kapitaal en arbeid i - wonkish - See more. Thomas Piketty: ‘Ongelijkheid is gevaarlijk’ Hoe de rijken steeds rijker worden - Economie. Ongelijkheid 1. Deze maand kwam het boek Capital in the Twenty-First Century van Thomas Piketty uit.
De Franse econoom heeft een enorme dot data over ongelijkheid verzameld die hij in 630 pagina’s en 93 grafieken uit de doeken doet. De kernboodschap van het boek is eigenlijk vrij simpel. Wanneer het rendement op vermogen groter is dan de groei van het nationaal inkomen, resulteert dat in ongelijkheid. Vermogen kweekt meer vermogen en meer vermogen kweekt nog meer vermogen. Rijkdom heeft daarmee de vervelende neiging zich te concentreren in de handen van een select gezelschap. De afnemende ongelijkheid in de twintigste eeuw, zo blijkt uit Piketty’s noeste arbeid, is de historische uitzondering, niet de norm. In tweeduizend jaar tijd is het rendement op vermogen meestal groter geweest dan de economische groei. Deze nieuwe interpretatie geeft te denken. Voor de Grote Nivellering van 1914-1973 waren twee wereldoorlogen, een wereldwijde depressie en dekolonisatie nodig. Hoe dat mogelijk was? Ongelijkheid 2. Nederland blijft echter vooralsnog gevrijwaard van het meetkundige geweld.
Er is dan ook weinig reden tot zorg: Nederland is een van de platste, gelijkste landen ter wereld als we het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) mogen geloven. Zelden vraagt iemand zich echter af wat we nu eigenlijk meten. Kwalijk, want, hoewel dodelijk saai, is een cijfer niets zonder context, niets zonder definities. ‘Wat betreft de inkomensdefinitie zijn er betrekkelijk weinig internationale afspraken’, aldus Wim Bos van de afdeling inkomensstatistiek bij het CBS. En dat is een probleem. En inderdaad, de Verenigde Staten hanteren een paar belangrijke afwijkende definities. Een voorbeeld: de vier eigenaren van TomTom brachten in 2005 hun bedrijf naar de beurs en haalden samen 343 miljoen euro op. Is dat raar? ‘Zaken die niet belast worden nemen wij ook niet waar’ Zelfs al zou het CBS dit willen meten, dan kan het dat niet. Een tweede probleem met de statistiek is het box2-inkomen. Is Thomas Piketty de nieuwe Marx? - Mathijs Bouman en Bas Jacobs - 30-4-2014.
Doorbraak in de sociologie: inkomensongelijkheid correleert sterk met zichzelf - Stuk Rood Vlees. Afgunst, door links opgepoetst tot deugd - Opinie. Piketty blitz. Piketty findings undercut by errors. Inequality: A Piketty problem? Went1955: My week on Twitter: Piketty ... Piketty; de nieuwe Marx? Piketty, de nuttige idioot - Ewald Engelen @ewaldeng. Waarom de inkomensongelijkheid in Nederland groter is dan we denken. De inkomensongelijkheid in Nederland is veel groter dan we dachten! als je inkomen uit eigen bedrijf meeneemt #CBS. ( mirror ) Piketty march 2020 Slides Short Version capital & ideology.