Esperanto. Esperanto (origine Lingvo Internacia) estas la plej disvastigita internacia planlingvo.[2] La nomo venas de la kaŝnomo "Dr.
Esperanto", sub kiu la juda kuracisto Ludoviko Lazaro Zamenhofo en la jaro 1887 publikigis la bazon de la lingvo. La unua versio, la rusa, ricevis la cenzuran permeson disvastiĝi en la 26-a de julio; ĉi tiun daton oni konsideras la naskiĝtago de Esperanto[3][4]. Li intencis krei facile lerneblan neŭtralan lingvon, taŭgan por uzo en la internacia komunikado, tamen ne anstataŭigi aliajn, naciajn lingvojn.
Prelego de Zamenhofo en la 1-a monda kongreso de Esperanto en franca Bulonjo (1905) Kvankam neniu ŝtato akceptis Esperanton kiel oficialan lingvon, ĝi estas uzata de internacia komuno, nombranta laŭ diversaj taksoj cent mil ĝis du milionoj da parolantoj (depende de la lingvonivelo); estas proksimume unu milo da denaskaj parolantoj.[5] Lernu! - Lernu Esperanton en la reto. Vivaj lingvohelpantoj, vortaroj, libroj kaj muziko. [’Le Monde diplomatique’ en Esperanto] (1/18) Kurso de Esperanto - Mazi en Gondolando. Reta Vortaro. Karlo.
Traduku.Net. Akademio de Esperanto. Esperanto.