Frank van Kolfschooten | Schrijver/journalist. Valse vooruitgang 1993, Frank van Kolfschooten. Pronken met andermans werk: plagiaat en fraude zijn aan de orde van de dag in de Nederlandse wetenschap. Over de omvang ervan was tot nu toe weinig bekend, omdat Nederlandse universiteiten hun schandalen zo veel mogelijk binnenskamers proberen te houden. Frank van Kolfschooten (1959), hoofdredacteur van Ad Valvas en medewerker van NRC Handelsblad, deed historisch onderzoek en analyseerde de drijfveren van de bedriegers en de zwakke plekken in het wetenschappelijke systeem. Deze editie is sterk aan de actualiteit aangepast, onder andere door een beschrijving van de meest recente ontwikkelingen in het grootste plagiaatdrama in de Nederlandse geschiedenis: dat rond René Diekstra. NBD|Biblion recensie Geruchtmakend onderzoek naar dubieuze praktijken in de Nederlandse wetenschap: fraude, plagiaat en dergelijke. @kolfschooten. ‘Nog steeds doofpottencultuur op universiteiten.
FD: Schellekens: de naweeën vd affaire Stapel. Ontspoorde wetenschap in het nieuws. EM: ontspoorde wetenschap. De wetenschappelijke integriteit bij Nederlandse universiteiten en onderzoeksinstituten is sinds 2005 vaker geschonden dan de universiteiten begin 2012 meldden, stelt journalist Frank van Kolfschooten in zijn boek ‘Ontspoorde wetenschap’. ‘Valse vooruitgang’ heette het boek over bedrog in de wetenschap waarmee Van Kolfschooten in 1993 naam maakte.
Eind 2011 besloot hij een vervolgboek te schrijven waarvan het resultaat vrijdag in de boekhandel ligt. Bij universiteiten vond hij in totaal 33 zaken waarin de schending van wetenschappelijke integriteit vaststaat. Twee zaken bij het Nederlands Kanker Instituut en TNO werden eveneens gegrond verklaard. Het ging in vijftien gevallen om plagiaat, elf keer om het verzinnen of vervalsen van data, vier keer om auteurskwesties en vijf keer om schendingen als belangenverstrengeling. Bij elke universiteit speelde sinds 2005 minstens één integriteitsaffaire die gegrond is verklaard. Ook de samenwerking met de Universiteit van Tilburg verliep moeizaam. Univers: Recensie: Ontspoorde Wetenschap. Is de zaak Stapel het topje van de ijsberg in de wetenschapsfraude? Dat is een vraag die regelmatig in je opkomt als je het nieuws volgt. Het regent fraudezaken. Frank van Kolfschooten zocht het helemaal uit voor het boek Ontspoorde Wetenschap.
Sinds 2005 constateerde Van Kolfschooten 35 gevallen van fraude, en hij behandelt er in dit boek nog meer. Maar let wel: dit zijn de zaken die door de universiteiten behandeld zijn. Waarschijnlijk is dit dus het topje van de ijsberg. Mooi zijn de verhalen over de psycholoog René Diekstra en het verhaal over de jonge hoogleraar Stolk, die echt alles bij elkaar verzon tot expedities naar Afrika aan toe. Het boek is nogal doorwrocht, Frank legt verantwoording af over zo ongeveer alles wat hij doet en meegemaakt heeft op weg naar dit boek. Toch is het een echte aanrader: het boek geeft een inkijk in de wetenschap die uniek is.
Koop het boek, lees gewoon niet alle zaken, maar een aantal. HP/desite In de wetenschap lopen ook Holleeders rond. Momenteel ben ik een adembenemend boek aan het lezen: Ontspoorde wetenschap van Frank van Kolfschooten. Dit boek is een vervolg op Valse vooruitgang, een studie van Van Kolfschooten uit 1993. Eigenlijk vind ik dit deel 2 nog indrukwekkender, omdat de auteur aan zelfvertrouwen heeft gewonnen en zich bij het uitzoeken bij een bepaalde zaak niet snel gewonnen geeft. Wij wisten al dat niet alles in de wetenschap bestaat uit voornaamheid, gulheid en waarheidzoekerij. Dit boek bewijst opnieuw dat er ook in de wetenschap vrolijk op los wordt gestolen, gelogen, bedonderd en belazerd. Al hebben ze geen blaffer op zak, ook in de wetenschap lopen Holleeders en Endstra’s vrij rond. Weliswaar lijkt het zelfreinigend vermogen van de wetenschap wat sterker dan elders in de samenleving, maar soms moet je je daar ook weer niet veel van voorstellen.
Plagiaat Het eerste hoofdstuk, Andermans veren getiteld, gaat over plagiaat. Twee kwesties vielen mij daarbij het meeste op: het plagiaat van prof. dr. DUB: Ook Utrechtse zaken in nieuw boek over wetenschapsfraude | Achtergrond. In zijn boek over misstanden in de wetenschap beschrijft Frank van Kolfschooten ook enkele pijnlijke zaken die zich aan de UU hebben afgespeeld. Maar deze zaken zijn niet nieuw. DUB geeft twee exemplaren weg. Voor zijn nieuwe boek Ontspoorde Wetenschap benaderde Van Kolfschooten 8000 wetenschappers met de vraag of zij voorbeelden kenden van frauduleuze praktijken in de Nederlandse wetenschap.
Dat leverde een aantal nieuwe zaken op. Naar aanleiding van de bevindingen van Van Kolfschooten is de VU inmiddels een onderzoek gestart naar de emeritus-hoogleraar Culturele Antropologie Mart Bax die hele veldonderzoeken in onder meer Kroatië zou hebben verzonnen. Ook vroeg Van Kolfschooten de universiteiten om alle uitspraken in integriteitskwesties die er sinds 2005 op de betreffende universiteiten gespeeld hebben. In het boek staan nu geen nieuwe onthullingen over Utrechtse zaken, wel komen affaires uit het meer en minder recente verleden voorbij. Fraudejournalist Van Kolfschooten boos op UU | Nieuws. Journalist Frank van Kolfschooten vindt dat de UU zijn onderzoek naar misstanden aan Nederlandse universiteiten heeft belemmerd. De universiteit zou zijn vragen over Utrechtse fraude- en plagiaatzaken op een chaotische wijze hebben beantwoord. De UU is zich van geen kwaad bewust.
Van Kolfschooten eist een dwangsom van de UU omdat de universiteit niet zou hebben voldaan aan een WOB-verzoek. Voor zijn nieuwe boek Ontspoorde Wetenschap dat vorige week uitkwam, had hij meerdere universiteiten gevraagd om alle relevante stukken rondom onderzoeken naar integriteitskwesties. Hij beriep zich daarbij op de Wet Openbaarheid Bestuur. Volgens Van Kolfschooten heeft de universiteit hem lange tijd aan het lijntje gehouden om uiteindelijk te verwijzen naar een site van de VSNU waar sinds half mei uitspraken in integriteitszaken aan Nederlandse universiteiten geanonimiseerd worden gepubliceerd. Naar de mening van jurist Myriam Nijssen is er echter weinig aan te merken op de handelswijze van de UU. VU-antropoloog onder vuur wegens mogelijke verzinsels | Nieuws. Trouw: Onderzoek naar UU artsen voor sluikreclame pil - Nieuws. Wie is de mol? ‘Ontspoorde wetenschap’ mocht niet dikker worden dan 320 pagina’s.
Daardoor heb ik helaas diverse verhalen uit het boek moeten schrappen. Bijvoorbeeld het verhaal over de Utrechtse hoogleraar prof.dr. Frans Moll, die zich volgens het Landelijke Orgaan Wetenschappelijke Integriteit schuldig heeft gemaakt aan een van de lichtere vormen van schending van wetenschappelijke integriteit. Moll schakelde een advocaat in toen ik hem een concepttekst stuurde. Op de website van het farmaceutische bedrijf Sanofi-aventis verscheen half september 2009 een raadselachtige verontschuldiging naar aanleiding van een drie weken eerder verschenen bericht in Trouw.
Het excuus ging over een mailing aan artsen over medische onderzoeksresultaten, verstuurd door onderzoekers van het UMC Utrecht en gedrukt op briefpapier van dat ziekenhuis. Deze boetedoening maakt nieuwsgierig naar het bericht in Trouw en naar de namen van de betrokken onderzoekers. Proefproces tegen Radboud Universiteit Nijmegen. Trouw meldt vandaag dat de Radboud Universiteit Nijmegen opheldering weigert te geven over de banden tussen universiteit en farmagigant MSD.
Dit bedrijf financiert de bijzondere leerstoel farmaceutische geneeskunde, bezet door Henk Jan Out. De Radboud Universiteit stelt dat zij geen opening van zaken hoeft te geven omdat zij als bijzondere universiteit niet onder de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB) valt. Dit was eerder reden om geen inzage te geven in het advies van de integriteitscommissie over hoogleraar sociale psychologie Roos Vonk, die een bijrol speelde in de Stapel-affaire. Bijzondere universiteiten (ook de Vrije Universiteit en de Universiteit van Tilburg zijn bijzonder) worden net als openbare universiteiten voor een belangrijk deel met overheidsmiddelen gefinancierd. De universiteitsraad van de Radboud Universiteit misschien?
Mare: review Alleen maar rotte appels. Michiel Walrave Door Bart Braun In september 2011 kreeg de Nederlandse wetenschap drie opdoffers na elkaar. De stelselmatige verzinsels van Diederik Stapel, het gerommel van de Rotterdamse internist Don Poldermans en fraude in een pijnonderzoek van het UMC in Nijmegen. Wetenschappers bleken geen steriele waarheidsvinders te zijn, maar gewone mensen, en net als bij gewone mensen zaten er een paar behoorlijk rotte appels tussen. In hun pogingen om het nieuws te duiden grepen de media – Mare incluis – massaal terug op het enige standaardwerk dat in Nederland ooit geschreven is over bedrog in de wetenschap: Valse vooruitgang van Frank van Kolfschooten.
Dat was toen al jaren oud: de eerste versie stamde uit 1993, de laatste update uit 1996. Maar het belangrijkste onderdeel van Ontspoorde wetenschap is natuurlijk de opsomming van bedrog in de wetenschap sinds 1996. Ttajectum: Moeizame zoektocht naar wetenschapsfraude. De wetenschappelijke integriteit bij Nederlandse universiteiten en onderzoeksinstituten is sinds 2005 vaker geschonden dan de universiteiten begin 2012 meldden, stelt journalist Frank van Kolfschooten in zijn boek ‘Ontspoorde wetenschap’. ‘Valse vooruitgang’ heette het boek over bedrog in de wetenschap waarmee Van Kolfschooten in 1993 naam maakte.
Eind 2011 besloot hij een vervolgboek te schrijven waarvan het resultaat vrijdag in de boekhandel ligt. Bij universiteiten vond hij in totaal 33 zaken waarin de schending van wetenschappelijke integriteit vaststaat. Twee zaken bij het Nederlands Kanker Instituut en TNO werden eveneens gegrond verklaard. Het ging in vijftien gevallen om plagiaat, elf keer om het verzinnen of vervalsen van data, vier keer om auteurskwesties en vijf keer om schendingen als belangenverstrengeling. Bij elke universiteit speelde sinds 2005 minstens één integriteitsaffaire die gegrond is verklaard. Ook de samenwerking met de Universiteit van Tilburg verliep moeizaam. Ontspoorde wetenschap. Diederik Stapel, Roos Vonk, Don Polderman en Dirk Smeesters. Vorige week was een oud-hoogleraar aan de VU, Mart Bax, de volgende onderzoeker die in opspraak komt.
Ik citeer NU.nl: In het boek Ontspoorde Wetenschap trekt onderzoeksjournalist Frank van Kolfschooten het bestaan van een klooster in het zuiden van Nederland in twijfel. ‘Dat je je bronnen anonimiseert is in de antropologie vrij gebruikelijk’, aldus Van Kolfschooten. ‘Maar collega’s van Bax twijfelden aan het bestaan van dit klooster.’ Ik vind het eerlijk gezegd geruststellend. Ik weet dat, want ik heb Van Kolfschooten over zijn boek gesproken.
(Tussen haakjes: hier begrijp ik dus werkelijk geen snars van. Deze kwestie is dus niet naar buiten gebracht. Ik weet zelf van een oudheidkundige die de natuurwetten heeft opgeschort om iets als feit te presenteren dat niet in de bronnen stond. Ik heb inmiddels begrepen dat daarvoor een reden was en ik kreeg te horen dat ik wat vertrouwen moest hebben. 19 Reacties Mart, @betwister. VOX: ‘Weinig openheid rond wetenschapsfraude’ De universitaire wereld neemt wetenschapsfraude niet echt serieus, blijkt uit onderzoek van journalist Frank van Kolfschooten. Vandaag verschijnt het boek Ontspoorde wetenschap bij uitgeverij De Kring. Van Kolfschooten beschrijft in dat boek ook de doofpotcultuur binnen het UMC St. Radboud rondom de fraude bij de afdeling Eerstelijnsgeneeskunde. Tijdens zijn zoektocht naar wetenschapsfraude merkte Van Kolfschooten dat universiteiten niet geneigd zijn openheid van zaken te geven als het gaat om de fraudegevallen in hun instelling.
‘Sommige bestuurders wezen hun personeel erop dat direct contact met mij uit den boze was en dat alle contacten via de afdeling Voorlichting dienden te lopen. Niet alle voorlichters en bestuurders waren echter even spraakzaam over fraudezaken, meestal “met het oog op de privacy”.’ Dat hij toch gedetailleerde informatie kan geven over fraudegevallen komt onder meer doordat Van Kolfschooten ook ruim 8000 wetenschappers benaderde, die massaal reageerden. Something Rotten. Last year, stunning revelations about the systematic scientific fraud committed by social psychologist Diederik Stapel sent shockwaves through the Dutch academic community. This week, the official committee in charge of examining the case, headed by the ex-president of the Royal Dutch Academy of Sciences Prof.
Dr. Willem Levelt, presented its final report Flawed Science: The Fraudulent Research Practices of Social Psychologist Diederik Stapel. The report can be downloaded here. The affair is certainly the largest and most spectacular case of scientific fraud in Dutch academic history, and places Stapel in the all-time top-10 of academic swindlers; but from a very well-researched book by science journalist Frank van Kolfschooten one has to conclude that it is far from unique.Van Kolfschooten's book (its title could be translated as Derailed Science: About Fraud, Such cool figures suggest that someting is seriously rotten in the state of academia.
Academici frauderen vaker dan instituten meldden – VU onderzoekt mogelijke fraude. Fragment van de cover van het boek van Frank van Kolfschooten. Binnenland Aan Nederlandse universiteiten zijn sinds 2005 33 zaken van wetenschapsfraude gegrond verklaard. In 24 gevallen is een wetenschapper bestraft, variërend van een berisping tot (vrijwillig) ontslag. Dit schrijft wetenschapsjournalist Frank van Kolfschooten in zijn boek Ontspoorde wetenschap, dat morgen verschijnt.
Zijn fraudecijfers zijn hoger dan die van NRC Handelsblad, dat begin dit jaar tot 27 gegronde gevallen van fraude kwam en 19 sancties. De krant baseerde zich op de universiteiten en academische medische centra zelf, verenigd in de VSNU. Van Kolfschooten baseert zich ook op andere bronnen, zoals een enquête die hij hield onder ruim 8.000 Nederlandse onderzoekers. “Mijn onderzoek maakte duidelijk dat de VSNU-informatie geen compleet beeld gaf van zaken die aan universiteiten hebben gespeeld. (…) Enkele zaken die zonder twijfel bij universiteiten hadden plaatsgevonden bleven onder water.” Van Kolfschooten: Zoekresultaten » Raad voor de Journalistiek. U heeft gezocht op "wederhoor", dit leverde geen resultaten op. zorgvuldig niet-inhoudelijk-behandeld 2014/26 Uitspraak: 10 april 2014 V. van der Boon en het FD hebben in het artikel “Hooijmaijers zou geld krijgen om vastgoedtycoon [X] te helpen”, dat op 6 november 2013 is gepubliceerd, op een journalistiek correcte wijze verslag gedaan van een rechtbankzitting in de strafzaak tegen Hooijmaijers.
Zij hebben een juiste belangenafweging gemaakt en hoefden geen wederhoor bij klager (X) toe te passen. Lees samenvatting Verberg samenvatting afgewezen 2014/25 Uitspraak: 10 april 2014 De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om een uitspraak over een klacht tegen Vrij Nederland (RvdJ 2013/51) te herzien. 2014/23 Uitspraak: 24 maart 2014 De Raad voor de Journalistiek heeft in een uitspraak over een klacht tegen Resource (RvdJ 2013/56) de klacht terecht opgevat als een persoonlijke klacht. 2014/22 Uitspraak: 24 maart 2014 onzorgvuldig 2014/21 Uitspraak: 21 maart 2014 B. Zorgvuldig R. E. Gegrond. 2012/42 » Raad voor de Journalistiek pruijm. Erasmus Magazine 6, jaargang 16 by Erasmus Magazine. Professor pleegt plagiaat? Ruud Pruijm.