Nelen, H. - Georganiseerde criminaliteit / Organised crime- Organisatiecriminaliteit / Corporate crime- Witwassen / Money laundering- Corruptie/integriteit / Corruption- Vrije beroepsgroepen / Legal professionals- Voordeelsontneming / Proceeds- of- crime- approach- Evaluatieonderzoek / Evaluation studies- Bestuurlijke aanpak / Administrative approach- Rechercheprocessen / Police research- Drugs en verwervingscriminaliteit / Drugs and crime Hans Nelen is a criminologist and has a law degree. Between 1986 and the beginning of 2001 he was employed as a senior researcher and research supervisor at the Research and Documentation Centre of the Ministry of Justice in the Netherlands (WODC), mainly involved in drug, fraud, organised crime, corporate crime and police research.
Between 2001 and 2006 he was a senior lecturer and senior researcher at the Institute of Criminology of the Vrije Universiteit in Amsterdam. Since January 1, 2007 Nelen has been working as a professor of criminology at the UM. Jos Van Rey. DANS: Gesloten datacultuur voedingsbodem voor wetenschappelijke fraude. Onder psychologen heerst een opmerkelijk gesloten datacultuur. Waar geen mogelijkheden bestaan om data te controleren, kan manipulatie van onderzoeksgegevens gemakkelijk onopgemerkt blijven. Dat een onderzoeker zijn onderzoeksgegevens verzint is natuurlijk een exces. Maar dat zelfs zijn naaste collega’s, met wie hij samen publiceert, geen argwaan koesteren, is een symptoom van de gesloten datacultuur.
Data Archiving and Networked Services (DANS), het instituut van KNAW en NWO voor duurzame toegang tot digitale onderzoeksgegevens, publiceerde vorig jaar het boekje “Data: voer voor psychologen” over de attitude van academisch psychologen ten opzichte van hun onderzoeksdata. Uit de studie bleek dat psychologen nauwelijks een traditie hebben in het "delen van data", en dat begrippen als "open data" en "open access" met achterdocht worden bezien. Sommige psychologen zijn wel vertrouwd met het beschikbaar stellen en/of hergebruiken van data, aldus het rapport. Peter Doorn (@pkdoorn) sur Twitter. Dirk Roorda (@dirkdns) sur Twitter. Scienceguide: KNAW wijst op broedplaats fraude. 13 september 2011 - Onder psychologen heerst een opmerkelijk gesloten datacultuur. Waar geen mogelijkheden bestaan om data te controleren, kan manipulatie - als door prof Stapel - erg makkelijk onopgemerkt blijven.
Het data-instituut van KNAW en NWO waarschuwt scherp voor zo'n "broedplaats van wetenschappelijke fraude". "Dat een onderzoeker zijn onderzoeksgegevens verzint is natuurlijk een exces. Maar dat zelfs zijn naaste collega's, met wie hij samen publiceerde, geen argwaan hadden, is een symptoom van de gesloten datacultuur. " Aldus de reactie vanuit Data Archiving and Networked Services (DANS), het instituut van KNAW en NWO voor duurzame toegang tot digitale onderzoeksgegevens.
Een eerdere poging van DANS om met vertegenwoordigers van de academische psychologie een symposium te organiseren over het delen van data op dit vakgebied, sneuvelde bij gebrek aan belangstelling onder de doelgroep. Argwaan tegen openheid Wake up call. ANS: ‘Nederlandse Psychologie broedplaats voor fraude’ De Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen (KNAW) waarschuwt dat er, doordat psychologen hun data te weinig delen, een fraudegevoelige cultuur ontstaat. Vorig jaar publiceerde Data Archiving and Networked Services (DANS), het data-instituut van onder andere de KNAW, de studie Data – Voer voor psychologen waarin de houding van de wetenschappers ten opzichte van hun onderzoeksgegevens al werd aangekaart.
Naar aanleiding van de ‘vleesaffaire’ vraagt DANS opnieuw aandacht voor het delen van data met vakgenoten. Uit het onderzoek van het data-instituut bleek dat er in het vakgebied nauwelijks een traditie bestaat van het delen van data, wat in andere vakgebieden wel gebruikelijk is. DANS stelt dat dit niet voor alle disciplines binnen de Psychologie geldt, maar dat een meerderheid van de academici onderzoeksdata voor zichzelf houdt. Foliaweb: Gesloten datacultuur leidt tot fraude | Video 'Openheid rem op fraude' Dr. J. van Stekelenburg VU University Amsterdam. Data leren gebruiken. 4 oktober 2011 - Hoe leert een jonge researcher de omgang met data? Dat is een vak apart en juist bij deze groep is een cultuur van open data makkelijk aan te leren.
Het ´Witboek Dataprofessionals in Nederland´ reikt bouwstenen aan HO en R&D daarvoor. Juist jongere onderzoekers zien de waarde van groepsprestaties en het goed beheren van onderzoeksdata. Dit is de belangrijkste conclusie uit dit Witboek, geschreven door een werkgroep van het Onderzoeksdata Forum, opgericht door SURFfoundation. Dit forum streeft naar verbeterd management van en een betere toegang tot onderzoeksdata voor de wetenschap en maatschappij. Onderzoekers dienen zich bewust te zijn van de waarde van het toegankelijk maken, delen en waarderen van onderzoeksdata.
Het Witboek biedt aanbevelingen voor beleid op basis van ervaringen uit de praktijk bij wetenschapsdisciplines van drie instellingen. De belangrijkste aanbeveling is om in nagenoeg alle bachelor opleidingen een introductiecursus data-science te geven. ‘Data vrijgeven na onderzoek’ Wetenschappers zouden alle onderzoeksdata na publicatie vrij moeten geven. Dat is de enige methode om fraude door wetenschappers tegen te gaan. Dat zegt Jaap Zwemmer, raadsman wetenschappelijke integriteit en voorzitter van de Algemene Instellingsgebonden Ethische Commissie (AIEC) aan de Universiteit van Amsterdam in een interview met universiteitsblad Folia.
Het enige mechanisme dat echt werkt tegen fraude en plagiaat is de angst dat je carrière volkomen vernietigd is als je wordt betrapt, meent Zwemmer. Maar uit de zaak Stapel blijkt dat fraude niet snel wordt ontdekt. Hij rommelde immers al langere tijd met onderzoeksgegevens. Alle data openbaar maken, is dan een goed middel. Folia spreekt ook met Joop van der Pligt, hoogleraar sociale psychologie. Sinds vijftien jaar is de publicatiedruk ‘significant toegenomen’, aldus Van der Pligt. Folia Magazine #05, jaargang 2011-2012. Directeurenlunch - Fred Wester DANS. Wetenschappers moeten gegevens openbaren en copyright afstaan. (pdf) die data zijn niet van jouw. ANS: Wetenschapper geen eigenaar van data. Cursor: Wetenschappelijke data zijn van iedereen. Daarover schrijft het viermaandelijkse blad E-data & research, dat verslag doet van een conferentie op 18 mei over de toegankelijkheid van wetenschappelijke data.
NRC Handelsblad pikte het op en zette het nieuws gisteren op de voorpagina. Wetenschappers denken vaak dat ze zelf de eigenaar van hun data zijn, maar daar is NWO het niet mee eens. De data zijn van de hele wetenschap, zeker als het onderzoek publiek gefinancierd is. Al eerder stond in subsidievoorwaarden dat NWO mede-eigenaar van de wetenschappelijke data is, maar de onderzoeksfinancier heeft dat nu in het algemene reglement gezet.
Met de wetenschappelijke fraude van de Tilburgse sociaal-psycholoog Diederik Stapel heeft de wijziging niets te maken, want die werd pas in september bekend. Het al dan niet delen van data heeft ook te maken met de cultuur van het vakgebied. Het probleem met ‘open access’ is echter dat de meest gerenommeerde tijdschriften in handen van commerciële uitgevers zijn. NWO mede-eigenaar wetenschappelijke data. Wetenschappers die een onderzoeksubsidie krijgen van NWO, moeten hun gegevens voortaan openbaar maken en het copyright afstaan. NWO, de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek, is mede-eigenaar van de data. Dat schrijft NRC naar aanleiding van een conferentie over de toegankelijkheid van wetenschappelijke data.
Hoewel de link met de kwestie Stapel logisch lijkt, heeft de eigendomsregel van NWO daar niets mee te maken. Al eerder stond in de subsidievoorwaarden dat NWO mede-eigenaar van de wetenschappelijke data is en naar openheid streeft, maar nu staat het ook in het algemene reglement. Een neveneffect van de maatregel is wel dat de verleiding om data te fingeren minder wordt, als je weet dat iedereen jouw data kan inzien. Wetenschappers zijn soms terughoudend met het geven van inzage. Scienceguide: Onderzoekdata niet achter slot en grendel. 14 oktober 2011 - Veel wetenschappelijk onderzoek wordt mede gefinancierd door private partijen. Om onderzoekdata bij hen niet achter slot en grendel te laten verdwijnen, moet er eenduidigheid komen, aldus SURFfoundation en STW in hun project ‘Data in publiek-private projecten’. Omdat publieke en private financiers vaak samen onderzoek financieren spelen er vaak zaken als octrooiaanvragen, commerciële belangen, en het beschermen van persoonsgegevens.
Eenduidig beleid ten aanzien van de omstandigheden en de periode van geheimhouding zijn met name voor de publieke subsidieverstekkers van belang, zo blijkt uit het onderzoek van SURFfoundation en STW. In het project is specifiek gelet op de afweging van belangen van partijen in publiek-private projecten. Data delen moet gemeengoed worden Het rapport 'Huidige implementaties' biedt een overzicht van de huidige oplossingen voor het publiceren van onderzoeksdata.
Open Acces-beleid voorop. Wetenschappers willen niet langer gratis werken. FoliaWeb: open access vs big science publishers. Wetenschap25 oktober 2011 7:15 |Wetenschappers die subsidie ontvangen van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO), moeten hun data voortaan openbaar maken. De NWO, met een budget van ruim een half miljard euro de grootste onderzoeksfinancier van Nederland, wordt mede-eigenaar van de gegevens. ‘Wetenschappers hebben ten onrechte het idee dat de onderzoeksgegevens van henzelf zijn,’ zei Ron Dekker, directeur Instituten bij NWO onlangs in NRC Handelsblad. ‘Maar die data zijn van ons, in elk geval voor een groot deel. En wij willen de data voor iedereen toegankelijk maken. Naar aanleiding van de affaire rond Diederik Stapel, de Tilburgse gedragswetenschapper die ervan wordt verdacht op grote schaal fraude te hebben gepleegd door het verzinnen van onderzoeksdata, heeft NWO voorstellen gedaan om herhaling te voorkomen.
Ook wil NWO dat wetenschappers het auteursrecht op hun artikelen niet langer aan tijdschriften overdragen. 'Vrijgeven onderzoeksdata kan gevaarlijk zijn' Data Sharing Information - Main Page. Iedere klik op Science kost een fortuin. Terwijl de universiteit op veel plekken flink moet bezuinigen, is er één kostenpost die elk jaar maar blijft groeien: wetenschappelijke tijdschriften. Uitgevers vragen steeds hogere bedragen voor toegang. Open access-voorvechters leggen deze week uit dat het anders kan. Wetenschappelijke uitgevers als Elsevier, Springer en Wiley-Blackwell zijn de meest “meedogenloze kapitalisten”, vele malen erger dan banken, oliemaatschappijen en zorgverzekeraars, schreef een columnist van de Britse krant The Guardian onlangs. Het door de columnist zo verafschuwde systeem werkt als volgt: academisch onderzoek, betaald door u en ik, wordt in de vorm van artikelen onbezoldigd aangeleverd door wetenschappers aan wetenschappelijke tijdschriften.
Die schakelen vervolgens andere wetenschappers in, die gratis en voor niks het onderzoek toetsen (peer review), waarna een publicatie volgt. Al jaren is er een tegenbeweging genaamd open access. Een open-access verplichting heeft NWO niet. FoliaWeb: data niet gedeeld als bewijs zwak is. Wetenschap3 november 2011 16:22 |De onwelwillendheid om onderzoeksdata te delen wordt vaak toegeschreven aan angst bij de wetenschappers dat onafhankelijke heranalyse van die data fouten in hun werk zichtbaar maakt of tot tegenstrijdige conclusies leidt. UvA-onderzoekers Jelte Wicherts, Marjan Bakker en Dylan Molenaar, werkzaam bij de afdeling Psychologie, deden voor het eerst systematisch onderzoek naar deze veronderstelling.
Ze concludeerden dat de bereidheid onderzoeksdata te delen samenhangt met de sterkte van het gevonden bewijs en de kwaliteit van de statistische resultaten. De onwelwillendheid om data te delen blijkt samen te hangen met een zwakkere bewijsvoering en een hogere prevalentie van schijnbare fouten in het rapporteren van statische resultaten. De onderzoeksresultaten zijn deze week gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift PLoS ONE. Dit benadrukt, stellen de onderzoekers, het belang van het invoeren van verplicht beleid omtrent data-archivering. (pdf)2006The Poor Availability of Psychological Research Data for Realanalysis. ‘We moeten af van de lijstjescultuur’ Dataverzameling, –analyse en –opslag zijn hot topics sinds in september de grootschalige wetenschapsfraude van psycholoog Diederik Stapel aan het licht kwam en de discussie over de betrouwbaarheid van wetenschappelijk onderzoek oplaaide.
DUB sprak hierover met Kees van den Bos, hoogleraar sociale psychologie. “We kunnen best met wat minder kwantiteit, als we het maar aanvullen met kwaliteit.” De Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen besloot onlangs een onderzoek in te stellen naar de ‘opmerkelijk gesloten datacultuur’ die heerst onder psychologen .
In kaart zal worden gebracht hoe onderzoekers in verschillende disciplines met hun data omgaan en hoe dit eventueel verbeterd kan worden. De resultaten van deze inventarisatie worden verwacht voor april 2012. Aanleiding is de kwestie Diederik Stapel die zijn data bleek te verzinnen en daar jarenlang mee weg is gekomen. Toetsbare hypotheses. Stapel zegt dat hij onder publicatiedruk opereerde. “Ik vergelijk het met topsport.