Myślenie lateralne. Edward de Bono Myślenie lateralne (ang. Lateral thinking), (myślenie równoległe lub myślenie w bok[1])– termin wprowadzony w roku 1967 przez Edwarda de Bono i oznaczający nowe spojrzenie na sytuację (kreatywność), dostrzeżenie nowych możliwości (nowe idee), przeformułowanie problemu dające szansę rozwiązania go nowymi metodami. Myślenie lateralne to gotowość do pozbycia się sztywności w postrzeganiu i rozumieniu świata, zdolność patrzenia na problem z różnych stron. Takie podejście pozwala na świadome poszukiwanie nowych, alternatywnych rozwiązań (np. za pomocą myślenia twórczego). Edward de Bono podkreśla że jednym z narzędzi myślenia lateralnego jest poczucie humoru i kilka prostych zasad[2]: Nie stosuj się do zasad których nie maUważaj na etykietkiObserwuj szczegółyZerwij z rutyną Myślenie lateralne to zdolność tworzenia pozornie nieistniejących połączeń i świadoma rezygnacja z gotowych rozwiązań i wzorów na rzecz znalezienia bardziej optymalnych rozwiązań[3].
Przypisy. Holistyczne metody nauki – część 3 | zajaczkowski.org. W poprzednich częściach cyklu poświęconego holistycznym metodom nauki ( część 1 oraz część 2 ) powiedzieliśmy sobie na czym polega ich ogólna idea w ujęciu technicznym oraz emocjonalnym. W części trzeciej chciałbym przekazać porad i konkretnych wskazówek w jaki sposób uczyć się, aby wykorzystywać koncepcje zawarte w metodach holistycznych. Z całą pewnością poniższy tekst nie wyczerpuje tematu, ale mam nadzieję, że okaże się przydatny i pozwoli Ci lepiej i efektywniej wykorzystywać swoje zdolności. O tym jak ważny jest odpowiedni stan emocjonalny pisałem więcej w części drugiej . Jeśli zapoznałeś się z tamtym materiałem, zapewne rozumiesz jak wielką różnicę może wnieść odpowiednie podejście. A może lubisz uczyć się w bibliotece? Jak wiesz dobrze jest przed rozpoczęciem pracy odpowiednio uwarunkować się na zdobywanie wiedzy. Zakładam, że masz swoje ulubione miejsce do pracy.
Z tym uwarunkowaniem wiąże się jeszcze jeden ważny aspekt naszego życia – podział pomiędzy pracą i domem. Scamper - dla myślenia lateralnego. Mnemotechniki. Neurobik, czyli fitness umysłu - strona 2. Bardzo ciekawym sposobem na rozwijanie mózgu, związanym z programowaniem neurolingwistycznym, jest układanie historyjek o jakimś przypadkowo obranym przedmiocie. Załóżmy, że idziemy ulicą i widzimy tramwaj. Przez pięć minut bez przerwy mówmy o tym środku transportu wszystko, co nam przyjdzie na myśl, np. „Tramwaje są zatłoczone codziennie rano. Ale mimo wszystko to najwygodniejszy sposób poruszania się dla mnie po mieście. Tramwaje jeżdżą co 10 minut. To nie tylko doskonałe ćwiczenie na rozgrzanie umysłu, ale też np. na przezwyciężenie nieśmiałości i małomówności.
Podobnym ćwiczeniem jest wybranie dwóch słów (najlepiej przypadkowych), wokół których będziemy wymyślać historię, np. piekarz i rów. Wreszcie warta wypróbowania jako sposób na dostarczanie mózgowi inspiracji i ćwiczenie jego kreatywności, jest technika przypadkowego bodźca. Jak wygląda sama technika w praktyce? Nad własnym mózgiem bez wątpienia należy pracować, tak samo, jak nad ciałem. Izabela O'Sullivan. 29 WAYS TO STAY CREATIVE. How To Steal Like An Artist (And 9 Other Things Nobody Told Me) - Austin Kleon.
Wednesday, March 30th, 2011 Buy the book: Amazon | B&N | More… Here’s what a few folks have said about it: “Brilliant and real and true.” —Rosanne Cash“Filled with well-formed advice that applies to nearly any kind of work.” Read an excerpt below… Tags: steal like an artist.