Greek Debt Crisis. Europa naar een politieke unie? Tijdens de eurocrisis vonden de voorstanders van meer Europese integratie dat er één overkoepelend Europees beleid moest komen om zo sneller en beter uit de crisis te komen.
De lidstaten zouden dan minder zeggenschap krijgen over hun eigen beleid. Tegenstanders van verdere integratie zagen in het overhevelen van bevoegdheden naar Europees niveau juist als één van de oorzaken van de crisis. Of in elk geval een obstakel om de eurocrisis aan te pakken. In het debat over hoe de Europese Unie staan drie vragen telkens centraal: 1. Inhoudsopgave van deze pagina: Geschiedenis: wel economie, geen politiek In 1952 werden de beslissingen over de belangrijke basisindustrieën van die tijd, kolen en staal, overgeheveld van de lidstaten naar het Europese niveau.
Integratie op politiek gevoelige terreinen kwam niet van de grond. De lidstaten werkten steeds nauwer samen. 1. De eurocrisis: meer of minder samenwerken? Europa: kosten en baten. Het lidmaatschap van de Europese Unie brengt verschillende soorten kosten en baten met zich mee.
Zo heeft Nederland 'kosten' gehad als het afdragen van geld en zelfstandigheid, maar baten gekregen als economische voorspoed en veiligheid. Een lidstaat van de EU is verplicht ieder jaar een klein deel van zijn nationale inkomsten af te dragen aan de begroting van de Europese Unie. Tegenover deze afdracht staan de vele subsidieregelingen die zorgen voor geldstromen van de EU naar de lidstaten.
Nederland ontving tot 1992 meer geld van de EU dan het moest afdragen. Sinds die tijd is de situatie omgekeerd; Nederland betaalt meer dan het ontvangt. Buiten begrotingszaken zijn er ook veel indirecte kosten en baten van ons lidmaatschap van de Europese Unie. Aan de andere kant is Nederland beperkter geworden in zijn bewegingsvrijheid. Inhoudsopgave van deze pagina: De Nederlandse politiek heeft de laatste jaren veel over Europa en haar kosten en baten gedebatteerd. Tegenover deze voordelen staan:
Eurostat: Crisis Nederland veel erger dan bekend, tekort hoger dan in Portugal. De nieuwste cijfers laten zien dat het voor de demissionaire of nieuwe regering vrijwel onmogelijk zal zijn om het begrotingstekort terug te brengen naar de Europese norm van 3%.
Uitgerekend Nederland, dat de afgelopen jaren zo aandrong op het handhaven van deze norm, bleek in 2011 een tekort van 4,7% gehad te hebben. Portugal had in datzelfde jaar een tekort van 'slechts' 4,2%; een ander Zuid Europees probleemland, Italië, 3,9%. (1) Het veel hogere tekort betekent niet alleen een gevaar voor de hoogste kredietstatus van ons land, maar ook voor het Europese fiscale pact, waarin Nederland na Duitsland per inwoner het grootste 'gever land' is. Bovendien is er in de Tweede Kamer geen meerderheid meer te vinden voor het terugdringen van het tekort naar 3% in 2013, wat een afwaardering van onze AAA status -en daarmee hogere rentelasten- alleen maar waarschijnlijker maakt. Slecht nieuws overheerst Ook uit de rest van de eurozone komt vrijwel uitsluitend slecht nieuws. The Greek Debt Crisis Explained in Four Minutes.
Amerika en Europa. Goldman and Greece. What's wrong with the Greeks? [Swedish documentary - subbed]