Physics and the Immortality of the Soul

[Cross-posted at Scientific American Blogs. Thanks to Bora Z. for the invitation.] The topic of “Life after death” raises disreputable connotations of past-life regression and haunted houses, but there are a large number of people in the world who believe in some form of persistence of the individual soul after life ends. Clearly this is an important question, one of the most important ones we can possibly think of in terms of relevance to human life. If science has something to say about, we should all be interested in hearing. Adam Frank thinks that science has nothing to say about it. Adam claims that “simply is no controlled, experimental[ly] verifiable information” regarding life after death. Obviously this is completely crazy. We also know better for life after death, although people are much more reluctant to admit it. Everything we know about quantum field theory (QFT) says that there aren’t any sensible answers to these questions. But let’s say you do that.

Πορτραίτο επιστημόνων: Δρ Άγνωστος (συνέχεια) Στη σειρά των πορτραίτων επιστημόνων που κάνουμε, είχαμε παρουσιάσει τον Δρα Άγνωστο αλλά ξεχάσαμε να αναφέρουμε ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του κλάδου, που αγνοείται συχνά από τους εκτός χώρου. Την δυνατότητα αυτοσαρκασμού, που πάει χέρι χέρι με την αποδοχή της κριτικής – το χιούμορ γενικά. Από τα πολλά δείγματα που υπάρχουν και συναντάμε σε άρθρα (δείτε την διακεκριμένη Polly Matzinger που έβαλε τον σκύλο της ως συνεργάτη σε άρθρο στο Nature), σε βιβλία ή καρτούν ξεχωρίζω το πλέον διάσημο βραβείο IgNobel, μια παρωδία του βραβείου Νόμπελ, που ανταμείβει τις πιο περίεργες και αλλόκοτες έρευνες με αρχικό στόχο να κάνει τον κόσμο να γελάσει και μετά να σκεφτεί. Προσέξετε πώς οι υποψήφιοι δέχονται το βραβείο τους με χαμόγελο και παρουσιάζουν τη δουλειά τους με το πρέπον χιούμορ. Αναρωτιέμαι αν και οι ηθοποιοί έχουν την ίδια στάση στα, αντίστοιχα των Όσκαρ, βραβεία, τα Χρυσά Βατόμουρα. Να κλείσω με μια αναφορά στο καυστικό χιούμορ των πληροφορικάριων και τα διάσημα αποφθέγματα του Alan J.

Η εξέλιξη της “κλιματικής” επιστήμης και ένα web-app Το γνωστό αυστραλέζικο μπλογκ SkepticalScience, που πολεμά τους σκεπτικιστές της κλιματικής αλλαγής και πάσης φύσεως αμφισβητίες του ρόλου του ανθρώπου ως πρόκλησης του φαινομένου, παρουσίασε πρόσφατα μια διαδικτυακή εφαρμογή (web-app) που συνοψίζει με έξυπνο τρόπο την εξέλιξη της “κλιματικής” επιστήμης. Η εφαρμογή είναι μια διαδραστική γραφική παράσταση του συνόλου των σχετικών άρθρων που δημοσιεύθηκαν από το 1824 (με το μοναδικό άρθρο του Γάλλου Fourier για το φαινόμενο του θερμοκηπίου) έως σήμερα (με την έκρηξη των δημοσιεύσεων για το θέμα αυτό). Έτσι, για κάθε έτος, το σύνολο των άρθρων που δημοσιεύθηκαν εμφανίζεται σε μορφή κύκλου, το μέγεθος του οποίου είναι ανάλογο με τον αριθμό των άρθρων. Τα άρθρα που περιλαμβάνει ο κάθε κύκλος αναγράφονται αναλυτικά και με συνδέσμους σε μια λίστα κάτω από το γράφημα. Καθώς μετακινείται το slidder από αριστερά προς τα δεξιά, τα έτη αυξάνονται όπως επίσης και οι κύκλοι.

Κοσμικό ημερολόγιο Το μέγεθος του Σύμπαντος και ο χρόνος που αντιστοιχεί στις μεγάλες στιγμές ή σταθμούς της ιστορίας του είναι έννοιες που η σύλληψή τους και ακόμη περισσότερο η κατανόησή τους μας δυσκολεύουν υπέρμετρα και φαντάζουν συχνά εξωπραγματικές. Διάφοροι εκπαιδευτικοί τρόποι έχουν επινοηθεί για να μεταδώσουν μια αίσθηση του θέματος, καμμιά φορά στα όρια της απόλυτης επιστημονικής εγκυρότητας, αλλά πάντα για χάρη μιας πιο αποτελεσματικής μετάδοσης. Μια επιλογή τέτοιων επιτυχημένων προσπαθειών είναι η εξής: (1) Powers of 10. (2) Η προσέγγιση της Primax studio είναι πιο μοντέρνα και πιο πρόσφατη και τα όρια στα δυο άκρα βρίσκονται μεταξύ του κβαντικού σύννεφου της στατιστικής θεώρησης του χωρο-χρόνου έως τα όρια του Σύμπαντος 900Υm. (4) Βρίσκω όμως ιδιαίτερα συναρπαστικό το κοσμικό ημερολόγιο που επινόησε στο τέλος της δεκαετίας του ’70, ο Αμερικανός αστροφυσικός Carl Sagan, ένας εκπληκτικός επιστημονικός εκλαϊκευτής, τον οποίο έχουμε αναφέρει στο παρελθόν.