Positivism

greenpeace Pablo Picasso Un article de Wikipédia, l'encyclopédie libre. Pablo Picasso Pablo Picasso en janvier 1962. Œuvres réputées Compléments Pablo Ruiz Picasso, né à Malaga, Espagne, le 25 octobre 1881 et mort le 8 avril 1973 (à 91 ans) à Mougins, France, est un peintre, dessinateur et sculpteur espagnol[1] ayant passé l'essentiel de sa vie en France. Artiste utilisant tous les supports pour son travail, il est considéré comme le fondateur du cubisme avec Georges Braque et un compagnon d'art du surréalisme. Biographie Enfance et famille En 1891, le musée provincial de Malaga, dont José Ruiz Blasco était le conservateur, ferme ses portes, ce qui oblige le père à trouver d'autres moyens de subsistance. Le peintre débutant L'artiste ne signe plus ses toiles du nom de Ruiz Blasco mais de celui de Picasso à partir de 1901 À Barcelone en 1896, il est reçu à l'École de la Llotja, où enseigne son père, ayant exécuté en un jour le sujet de l'examen pour lequel on laisse généralement un mois aux candidats[13]. Période bleue

Cubism A primary influence that led to Cubism was the representation of three-dimensional form in the late works of Paul Cézanne, which were displayed in a retrospective at the 1907 Salon d'Automne.[3] In Cubist artwork, objects are analyzed, broken up and reassembled in an abstracted form—instead of depicting objects from one viewpoint, the artist depicts the subject from a multitude of viewpoints to represent the subject in a greater context.[4] Conception and origins[edit] Pablo Picasso, 1909-10, Figure dans un Fauteuil (Seated Nude, Femme nue assise), oil on canvas, 92.1 x 73 cm, Tate Modern, London Cubism began between 1907 and 1911. By 1911 Picasso was recognized as the inventor of Cubism, while Braque’s importance and precedence was argued later, with respect to his treatment of space, volume and mass in the L’Estaque landscapes. John Berger identifies the essence of Cubism with the mechanical diagram. Technical and stylistic aspects[edit] "M. Cubism before 1914[edit]

John Locke John Locke (29 Ağustos 1632 – 28 Ekim 1704) İngiliz klasik liberal [2][3][4] filozof. 17. yüzyılın en önemli düşünürlerinden biridir. Düşünce özgürlüğünü, insan eylemlerini akla göre düzenlemek anlayışını en geniş ölçüde yayan ilk düşünür olduğu için Avrupa'daki aydınlanma ve Akıl Çağı'nın gerçek kurucusu olarak kabul edilir. John Locke'a göre insan zihni doğuştan boş bir levhadır (tabula rasa). Daha sonra bu zihin deneyimle (tecrübe) birlikte dolar.[5] Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir] John Locke, Bristol yakınlarında, Wrington'da doğdu. Kabullenmeye dayalı hükümet[değiştir | kaynağı değiştir] Locke, bütün eserlerinde gelenek ve otoritenin her çeşidinden kurtulmak gerektiğini, insan hayatına ancak aklın kılavuzluk edebileceğini ileri sürer. Locke için dünya ile ilişiği kesmek ve deneyim sayesinde kişi bir şeyler öğrenebilir. İnsan hakları Locke'a göre yaşam, hürriyet ve mülkiyet olarak özetlenebilir. John Locke'un Yönetim Sistemi anlayışı[değiştir | kaynağı değiştir]