Πληροφορίες για τους Αρβανίτες. Επιστροφή στην αρχική σελίδα Αντί προλόγου: Στην Ελλάδα η ελληνική βιβλιογραφία του 19ου και 20ου αιώνα σχετικά με τους αρβανίτες είναι θαμμένη, οι Αλβανοί όμως έχουν κάνει πολλές εκδόσεις και μελέτες για τους δικούς τους εθνικιστικούς λόγους.
Οι Αλβανοί βλέπουν τους Αρβανίτες σαν αδέρφια τους, όχι όμως οι Αρβανίτες τους Αλβανούς. Πολλοί αρβανιτολόγοι (αν και αδόκιμος όρος, ωστόσο ταιριάζει στην περίσταση) στο φεύγα του 19ου αι. και στη μπασιά του 20ου έβλεπαν τους Αλβανούς σαν αδέρφια των Ελλήνων μέσω της αρβανιτιάς και για προπαγανδιστικούς λόγους είχαν κυκλοφορήσει βιβλία ακόμα και εφημερίδες, μην πω για την προσπάθεια αρβανιτών να κάνουν ελληνική εθνική προπαγάνδα στις αλβανόφωνες περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Μακεδονία, Ήπειρο, Αλβανία). Οι σκαπανείς αυτοί του ελληνικού εθνικισμού δεν είχαν ιδέα για το πού μπορούσε να φτάσει το ελληνικό κράτος. Επισκεφτείτε επίσης: ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Πολίτ.
Μετάφραση: Πολίτες! Οι "αρβανίτες" της Piana degli Albanesi. Εθνική ταυτότητα και ιδεολογία στα σχολικά εγχειρίδια ιστορίας της στ΄ δημοτικού της μετεμφυλιακής περιόδου 1950 -1974. Ποιμενικό Picurarescu - Τ' αρμέξαμε τα πρόβατα. ΑΑΑΑΑ ΟΡΕ ΝΑ ΖΗΣΕΙ Η ΒΛΑΧΙΑ...ΑΙΝΤΕ ΣΑΛΑΓΑΤΑ......αιντεεε και τ' αρμεξαμε τα προβατα Racial bunch of barbarian tribes originated in TURANian steppes "Το των Βλάχων γένος άπιστον τε παντελώς και διεστραμμένον, μήτε εις Θεόν έχον πίστιν ορθήν, μήτε εις Βασιλέα, μήτε εις συγγενή ή εις φίλον, αλλ' αγωνιζόμενον πάντα καταπραγματεύεσθαι ψεύδεται δε πολλά και κλέπτει πάνυ, ομνύμενον καθεκάστην όρκους φρικωδεστάτους προς τους εαυτού φίλους και αθετούν ραδίως ποιούν τε αδελφοποιήσεις και συντεκνίας και σοφιζόμενον δια τούτων απατάν τους απλουστέρους, ουδέποτε δε εφύλαξε πίστιν προς τινα, ουδέ προς τους αρχαιοτέρους βασιλείς των Ρωμαίων" "Πολεμηθέντες παρά του βασιλέως Τραϊανού και παντελώς εκτριβέντες εάλωσαν, και του βασιλέως αυτών του λεγομένου Δεκαβάλου αποσφαγέντος και την κεφαλήν επί δόρατος αναρτηθέντος εν μέση τη πόλει Ρωμαίων.
Ούτοι γαρ εισιν οι λεγόμενοι Δάκαι και Βέσοι. Κατακαλών Κεκαυμένος, Ρωμαίος ιστορικός 11ου αιώνα: Στρατηγικόν Νικήτας Χωνιάτης, Ρωμαίος ιστορικός 11ου αι. : Ιστορία. Quelques considerations sur l'identite et l'histoire des Aroumains-N.S.Tanasoca. 142littérature scientifique par le balkanologue allemand Gustav Weigand et adopté ensuite par les autres érudits européens qui l’ont adapté à leurs langues (roum. Aromâni , fr. Aroumains , it. Aromeni, gr. Armanoi , blg. Aromunite ) n’est qu’un décalque, savant etmoderne, du nom ar(u)mâni rumâni, rămâni qu’ils se sont toujours donné eux-mêmesdans leurs patois. Romani. TRA ARMANAMI » Les Aroumains, plus grecs que les Grecs ? Excellent connaisseur de la langue aroumaine et bien familiarisé avec l’abondante bibliographie dans ce domaine, Achille Lazarou présente dans son livre intitulé L’Aroumain dans ses rapports avec le grec [1] toute une série de matériaux et d’analyses à propos de l’influence du grec sur l’aroumain.
Sa contribution est bienvenue dans la mesure où l’influence grecque a été peu étudiée jusqu’à présent, les chercheurs qui se sont penchés sur l’aroumain ayant été intrigués avant tout par le maintien de cette langue romane dans un contexte géolinguistique dominé par le grec, l’albanais, le bulgare, le macédonien ou le serbe, les langues officielles des Etats balkaniques de nos jours. Ξένη γλώσσα θεωρεί τα Ποντιακά η κυβέρνηση,μαζί με τα “βλάχικα”! Www.proiectavdhela.ro/pdf/irina_nicolau_les_cameleons_des_balkans.pdf. Μονογραφία περί Κουτσοβλάχων / Αραβαντινός, Παναγιώτης. Ο Ηπειρώτης λόγιος Παναγιώτης Αραβαντινός (Πάργα 1809 - Ιωάννινα 1870), συγγραφέας της περίφημης μακροσκελούς "Χρονογραφίας της Ηπείρου" (1856-1857), εντάσσεται στη μεγάλη χορεία των ιστοριοδιφών που θεμελίωσαν την ελληνική ιστοριογραφία.
Η συγγραφική του παραγωγή παρακολουθεί τις (πολιτικές) σκοπιμότητες της ιστοριογραφίας του 19ου αιώνα. Η Μονογραφία περί Κουτσοβλάχων γράφτηκε το 1862, έτος εμφάνισης του Απόστολου Μαργαρίτη (από την Κλεισούρα της Μακεδονίας), πράκτορα του Μακεδονορουμανικού κομιτάτου, στο Βουκουρέστι, και δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 1905, λίγους μήνες μετά το ξέσπασμα του ανθελληνικού διωγμού στη Ρουμανία με αφορμή το Μακεδονικό Ζήτημα. Ωστόσο, ο Αραβαντινός δεν ακολουθεί την κυρίαρχη ελληνική άποψη για τους Κουτσόβλαχους (ότι είναι Έλληνες), όπως την διατύπωσαν ο Κωνσταντίνος Κούμας στην Ιστορία των ανθρωπίνων πράξεων (εν Βιέννη 1832) και ο Μιχαήλ Χρυσοχόου (βλ. αρ. 283 της Βιβλιοθήκης Ιστορικών Μελετών).
Ο Π.