Dzieciństwo. Młoda Wisława Szymborska. Wręczenie Nobla. Biografia poświęcona noblistce. Nagrody. Wisława Szymborska - Życie i twórczość. Poetka i eseistka.
Laureatka literackiej nagrody Nobla za rok 1996. Urodziła się 2 lipca 1923 r. w Bninie pod Poznaniem - według metryki, bo rodzinne przekazy wskazują Kórnik - związana całe życie z Krakowem, gdzie studiowała, mieszkała i pracowała. Zmarła 1 lutego 2012 tamże. Celebrytka mimo woli Dorobek poetycki Szymborskiej, ilościowo skromny - opublikowała ok. 350 wierszy - od trzeciego, popaździernikowego tomu "Wołania do Yeti" (1957) do pośmiertnie wydanego "Wystarczy" (2012), zawsze znajdował uznanie krytyki i czytelników. Najbliższe otoczenie zapamiętało ją jako osobą skromną, ceniącą spokój. Poetka nie lubiła rozmów o literaturze czy tajnikach poetyckiego warsztatu, wychodząc z założenia, że autor powinien się wypowiadać wyłącznie w swoich utworach. "Życie miałam właściwie szczęśliwe, jednak było w nim wiele śmierci, wiele zwątpień.
Dzieciństwo i młodość Wisława to drugie imię Szymborskiej. Z podwawelskim grodem poetka związała resztę swojego życia. Poetka i redaktorka Janusz R. Nic zwyczajnego. O Wisławie Szymborskiej / Fragmenty / Instytut Książki. Fragment najnowszej książki Michała Rusinka Nic zwyczajnego.
O Wisławie Szymborskiej opublikowany dzięki uprzejmości wydawnictwa Znak. Copyright: Znak Kiedy przyszedłem po raz pierwszy do Szymborskiej, do maleńkiego zadymionego mieszkania przy Chocimskiej 19, otworzyła mi Teresa Walas. Szymborska kończyła właśnie udzielać wywiadu amerykańskiemu poecie Edwardowi Hirschowi. Po chwili wyszła z pokoju, z lekkim obłędem w oku, trzymając w palcach papieros z długim słupkiem popiołu. Kilka miesięcy później jakiś dziennikarz przyszedł na Chocimską zrobić wywiad i nie mógł uwierzyć, że tak mieszka noblistka. Na przecięciu kabla się nie skończyło. Najważniejszym zadaniem było uporanie się z korespondencją. Kiedy zacząłem pracować dla Szymborskiej, dosyć prędko ustaliliśmy poetykę odpowiedzi odmownych. Do SPP przychodziły faksy. Wisława Szymborska jakiej nie znacie / Ciekawostki / Warto poczytać - Polskie cmentarze. Czwartek 02.02.2012, godz. 13:11Wisława Szymborska jakiej nie znacie Czy wiecie, że Wisława Szymborska kochała Andrzeja Gołotę, była nałogową palaczką i uwielbiała skrzydełka z KFC?
Miłość do Andrzeja Gołoty Wisława Szymborska uwielbiała boksera, Andrzeja Gołotę. Podobno, zarywała noce, aby tylko obejrzeć w telewizji swojego idola, walczącego na ringu. Kiedy jej ulubieniec przegrywał walkę, przyjaciele polskiej Noblistki dzwonili do niej, aby przekazać wyrazy współczucia. Który skrzywdziłeś boksera prostego śmiechem nad klęską jego wybuchając, bandę szyderców wokół siebie mając na pomieszanie dobrego i złego – nie bądź bezpieczny. To dla Andrzeja Gołoty, Wisława Szymborska zaczęła oglądać "Taniec z Gwiazdami".
Skrzydełka z KFC W jednym z wywiadów (Przegląd, wywiad Jacka Nizinkiewicza), sekretarz Wisławy Szymborskiej, Michał Rusinek wyznał, że Noblistka uwielbiała skrzydełka z KFC. Na bakier z nowinkami technicznymi Miłość do papierosów Wisława Szymborska była nałogową palaczką. Wisława Szymborska NIE ŻYJE: Kochała kicz, papierosy i Niewolnicę Isaurę - ZŁÓŻ KONDOLENCJE. Kochała kiczowate pamiątki, uwielbiała z nich robić prezenty przyjaciołom.
Robiła specjalnie wycieczki do miejscowości o dziwnych nazwach, by robić sobie zdjęcia z ich nazwami na tablicach przy drodze. Podziwiała takie wybitne osoby jak Vaclav Havel, Ella Fitzgerald i Woody Allen. Wisława Szymborska: skromna i bardzo dowcipna - Kultura. Śmierć poetki odnotowuje m.in.
"New York Times". Amerykańska gazeta nie tylko przypomina sylwetkę Szymborskiej ale i cytuje jej wiersze. Radość pisania (2005) Wisława Szymborska czyta wiersz "Kot w pustym mieszkaniu" NOBEL DLA SZYMBORSKIEJ - PKF. Wisława Szymborska 1923-2012 - Forum. Po raz pierwszy usłyszałem o niej od pradziadków, którzy uczyli mnie języka polskiego.
Stała w szeregu obok Mickiewicza, Słowackiego, Norwida. I tak jak u nich wyczuwałem w jej wierszach malowany kolorową kredką obraz tego dziwnego kraju moich przodków. Kraju, gdzie wszyscy mówią o patriotyzmie i miłości ojczyzny, serdecznie sie nawzajem nienawidząc, zazdroszcząc sobie starych samochodów i talentów, wynosząc pod niebiosa wyimaginowaną wielkość i wdeptując w proch ziemi wielkość rzeczywistą. Przykładów nie podaję, bo wystarczy poczytać niektóre komentarze na polskich forach. W wieku 10 lat nauczyłem się na pamięć "Gawędę o milości do ziemi ojczystej", ale dopiero wiele lat później zrozumiałem, co Wisława Szymborska chciała mi powiedzieć: Bez tej miłości można żyć, mieć serce suche jak orzeszek, malutki los naparstkiem pić z dala od zgryzot i pocieszeń, na własną miarę znać nadzieję, w mroku kryjówkę sobie uwić, o blasku próchna mówić „dnieje”, o blasku słońca nic nie mówić. .........