5 CINEMA'S + FILMCAFE. Jacques Audiart - Frankrijk - 2015 - 114 min. met Antonythasan Jesuthasan, Kalieaswari Srinivasan, Claudine Vinasithamby, Vincent Rottiers, Marc Zinga, …Gouden Palm Filmfestival Cannes 2015 Met zijn uitstekend sociaal immigratiedrama “Dheepan” won de Franse regisseur Jacques Audiard de Palme d’Or voor de beste film op het Filmfestival Cannes 2015.
Jacques Audiard kennen we van onder meer “De Battre Mon Coeur s’est arrêté”, “Un Prophète”, waarmee hij in 2009 reeds de Juryprijs in Cannes won, en “De Rouille et d’Os”. Om de burgeroorlog in Sri Lanka te ontvluchten vormen een ex-Tamil Tijger, een vrouw en een 9-jarig meisje een nep-gezin, zodat ze als vluchteling erkend kunnen worden in Frankrijk. In de voorsteden van Parijs hopen ze een mooiere toekomst uit te bouwen, maar ook daar worden ze geconfronteerd met heel wat geweld. “Dheepan” is een radicale en overweldigende film die ons conventioneel denkpatroon over immigranten op zijn kop zet en van een anonieme immigrant een anti-held maakt. The King's Gardens.
Kort Dit romantisch drama neemt je mee naar het paleis van Versailles, waar de beroemde tuinarchitect André Le Nôtre in opdracht van de Franse zonnekoning Lodewijk XIV de tuinen ontwerpt.
Als hij de onbekende hovenier Sabine De Barra in dienst neemt, breekt een turbulente periode aan. Madame Le Nôtre merkt immers dat haar echtgenoot en Sabine meer delen dan enkel een liefde voor tuinieren.. Net als in ‘Sense and Sensibility’ schitteren Kate Winslet en acteur-cineast Alan Rickman opnieuw samen in een kostuumdrama. Rickman levert met 'The King’s Gardens' zijn eerste wapenfeit als regisseur sinds 'The Winter Guest'. De geloofwaardige chemie tussen Winslet en Schoenaerts vormt het romantische hart van de film. Credits regie Alan Rickman cast. 5 CINEMA'S + FILMCAFE. Paolo Sorrentino - Italië - 2015 - 118 min. met Michael Caine, Harvey Keitel, Rachel Weisz, Paul Dano, Jane Fonda,… ‘La Giovinezza / Youth’ is de nieuwe Engelstalige film van Paolo Sorrentino, de regisseur die voor zijn wereldwijde succesfilm ‘La Grande Bellezza’ uit 2013 een Oscar voor Beste Buitenlandse Film ontving.
Fred en Mick zijn twee oude vrienden die in een luxe resort in het Zwitserse Davos vertoeven voor een lange rustgevende vakantie. Ze kijken terug op hun veelbewogen leven als respectievelijk componist/dirigent en regisseur, en geven ondertussen op humoristische wijze hun ongezouten mening over de levens van hun kinderen, de jonge studenten in Micks schrijversgroepje en de andere hotelgasten (waaronder Jane Fonda, Miss Universe en Diego Maradonna).
In tegenstelling tot Mick, die nog steeds werkt aan zijn laatste filmscript, is Fred ondertussen gepensioneerd en heeft geen enkel verlangen nog terug te gaan naar zijn muziek. Deel film. 5 CINEMA'S + FILMCAFE. Woody Allen - USA - 2015 - 96 min. met Joaquin Phoenix, Emma Stone, Parker Posey,… Professor in de filosofie, Abe Lucas, is een emotioneel verwoest man die alle vreugde in zijn leven heeft verloren.
Wanneer hij een nieuwe job op een kleine campus aanneemt gaat de geruchtenmolen in overdrive. Hij zou een alcoholicus zijn die er affaires met zijn studenten op nahoudt, zijn vrouw zou hem verlaten hebben voor zijn beste vriend, een andere vriend zou voor zijn ogen op een landmijn ontploft zijn in Afghanistan… Alleszins, Abe Lucas is het spannendste wat Braylin College de laatste jaren is overkomen.
Hij blijkt zijn reputatie ook alle eer aan te doen, wanneer hij in een alcoholische waas ronddwaalt doorheen de campus, zijn studenten advies geeft in de trant van “much of philosophy is verbal masturbation” en hij omstaanders shockeert met een nihilistisch spelletje Russische roulette. Zijn gelatenheid trekt al snel de romantische aandacht van twee vrouwelijke creaturen. Directed by Jean-Marc Vallée, Screenplay By Nick Hornby.
Force Majeure - Rotten Tomatoes. The terms Kubrickian or Hitchcockian have been used (or overused) so many times to describe other filmmakers, that they've lost their meaning.
One need only make a chilly or suspenseful film and the lazy comparisons are made. Imitators to Stanley Kubrick's throne typically employ perfectly composed frames, slow tracking shots and a generally clean aesthetic to earn their mentions. What's often missing is the scarily objective view of human behavior. Famous for shooting endless takes of any given scene, Kubrick wanted to find the truth in awkward silences or squirm-inducing situations, to chip away at and needle his actors until they bared a pure soul. Ruben Ostlund is that rare writer-director who is the closest I've seen to truly understanding and earning the Kubrick comparisons with his Swedish psychodrama, FORCE MAJEURE. The setup is simple. Every frame of this film exists for a reason. There's a climactic scene where I was hoping against hope the movie would not end.
The Imitation Game.