Ancient Greece. The Parthenon, a temple dedicated to Athena, located on the Acropolis in Athens, is one of the most representative symbols of the culture and sophistication of the ancient Greeks. Ancient Greece was a Greek civilization belonging to a period of Greek history that lasted from the Archaic period[citation needed] of the 8th to 6th centuries BC to the end of antiquity (ca. 600 AD).
Immediately following this period was the beginning of the Early Middle Ages and the Byzantine era.[1] Included in ancient Greece is the period of Classical Greece, which flourished during the 5th to 4th centuries BC. Classical Greece began with the repelling of a Persian invasion by Athenian leadership. Because of conquests by Alexander the Great, Hellenistic civilization flourished from Central Asia to the western end of the Mediterranean Sea.
Chronology Ancient Periods Astronomical year numbering Dates are approximate, consult particular article for details Historiography History Archaic period Classical Greece. Greek government-debt crisis. Greece's debt percentage since 1977, compared to the average of the Eurozone Overview[edit] The downgrading of Greek government debt to junk bond status in April 2010 created alarm in financial markets, with bond yields rising so high, that private capital markets were practically no longer available for Greece as a funding source. On 2 May 2010, the Eurozone countries and the International Monetary Fund (IMF) agreed on a €110 billion bailout loan for Greece, conditional on compliance with the following three key points: Implementation of austerity measures, to restore the fiscal balance.Privatisation of government assets worth €50bn by the end of 2015, to keep the debt pile sustainable.Implementation of outlined structural reforms, to improve competitiveness and growth prospects.
The payment of the bailout was scheduled to happen in several disbursements from May 2010 until June 2013. Causes[edit] In 1981, Greece started to have large fiscal deficits that remained so for a decade. Ποιος ξέρει τον Ναύαρχο Παππά και το “Βέλος”; Ολο και κάπου θα ακούσατε ή διαβάσατε την δυσάρεστη είδηση του θανάτου του Ναύαρχου, Νίκου Παππά. Η αφορμή για να γράψω το συγκεκριμένο κείμενο ήταν ένα ανόητο σχόλιο ενός πιτσιρικά στα social media. “Για να εκφράζουν την θλίψη τους, όλα τα κόμματα και οι πολιτικοί αρχηγοί για τον θάνατο ενός Ναυάρχου, φαντάζομαι τι ήταν ο συγχωρεμένος...” έγραψε ο μικρός, εμφανώς ικανοποιημένος για τα υπονοούμενα που άφησε και από κάτω δεκάδες “likes” τον επιβεβαίωσαν. Δυστυχώς αλλά το σχόλιο είναι λογικό... Προφανώς και δεν φταίει ο μικρός. Ποιος πιτσιρικάς άλλωστε ξέρει την ιστορία του Ναύαρχου Παππά; Βλέπει λοιπόν ο μικρός, ότι κάθε πολιτικός της χώρας έσπευσε να βγάλει ανακοίνωση για να εκφράσει την θλίψη του για την μεγάλη εθνική απώλεια και προβληματίζεται...
Πώς όμως να μην προβληματιστεί, όταν δεν έχει διδαχτεί. Για να αισθάνεσαι σίγουρος για την ασφάλιση του αυτοκινήτου σου, Anytime με την εγγύηση της INTERAMERICAN. Η αλήθεια για την 24η Ιουλίου 1974 - γνώμες. Εχει καταστεί θεσμός ο εορτασμός της επετείου της 24ης Ιουλίου 1974, ως ημέρα τερματισμού τής από 21ης Απριλίου 1967 πολιτικής ανωμαλίας. Και βέβαια η επανίδρυση της δημοκρατίας είναι ιστορικό γεγονός, άξιο εορτασμού. Επιτρέπεται όμως να παραγνωρίζεται με ποιον τρόπο επιτεύχθηκε η επανεδραίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος, και με πόσο επώδυνο τίμημα για το ελληνικό έθνος; Αξίζει να επισημάνουμε την ακέραιη αλήθεια για τα ιστορικά τότε γεγονότα. Είναι κάτι μοναδικό στην ιστορία των πολιτικών ανωμαλιών. Η από το 1967 δικτατορία δεν ανατράπηκε από αντίπαλες και πολιτικές δυνάμεις, αλλά πράγματι αυτοκαταλύθηκε. Οι άνδρες και οι γυναίκες, όσοι και όσες αγωνίσθηκαν προς ανατροπή της δικτατορίας και μάλιστα όσοι και όσες φυλακίσθηκαν, βασανίσθηκαν είτε με άλλον τρόπο διώχθηκαν, είναι άξιοι και άξιες κάθε τιμής ή και της ευγνωμοσύνης του έθνους, για το ηρωικό πολιτικό φρόνημά τους και για την περίσωση διεθνώς της καλής φήμης του ελληνικού λαού.
Ο κ. ΑΦΙΕΡΩΜΑ - σχετικά άρθρα. Θα ήθελα να είχα πεθάνει πριν από πέντε χρόνια «Θα ήθελα να είχα πεθάνει πριν από πέντε χρόνια!» Ηταν η τελευταία φορά που άκουσα τον Καραμανλή να αναφέρεται στο τέλος του, κατά την τελευταία επίσης συνομιλία που είχα μαζί του δύο ημέρες προτού μεταφερθεί από την «αετοφωλιά» της Πολιτείας στη σουίτα, ψηλά κι αυτή, του «Υγεία». Ανοιξιάτικο, γλυκό, κάθε άλλο παρά μελαγχολικό, το κυριακάτικο πρωινό προχωρούσε προς το μεσημέρι. Ο Πρόεδρος καθόταν στην πολυθρόνα του κοντά στο παράθυρο και διάβαζε την πολλοστή από τις πολυσέλιδες εφημερίδες. Με υποδέχθηκε χαμογελαστός, με τη στερεότυπη κι ελαφρώς ειρωνική ερώτηση: «Τι νέα λοιπόν μας φέρνεις από την Ευρώπη;». Συνοπτική η προσπάθειά μου να τον ενημερώσω για τα κατά τη γνώμη μου τρέχοντα προβλήματα της ευρωπαϊκής επικαιρότητας.
«Σου έχω πει από πολύν καιρό και το επαναλαμβάνω: Δεν πάει καλά η Ευρώπη!.. Εγώ βέβαια έβλεπα έναν τέτοιο ηγέτη απέναντί μου, αναλογιζόμενος τους πολύχρονους, μοναχικούς μέσα στη χώρα του αγώνες. Δεν πήγε ποτέ σε κηδεία. Πως οδηγηθήκαμε στην Μεταπολίτευση (Μέρος Β’) ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ. 8. Ιουλίου 2012 || 10.40 Η σύγκρουση Καραμανλή-Παπαδόπουλου είχε φτάσει στο αποκορύφωμά της. Ο Καραμανλής έτρεμε τον Παπαδόπουλο ως πολιτικό του αντίπαλο στον εκλογικό στίβο. Πολύ επιτυχημένα, ο Γ. Κάρτερ γράφει: «Μέσα στα επτά περίπου χρόνια που εκυβέρνησε την Ελλάδα ο Γ. Ο Καραμανλής αμέσως άρχισε να δρα προκειμένου να εξοντώσει τον πολιτικό του αντίπαλο. Η Συντακτική Πράξη αυτή παραβίασε τρεις θεμελιώδεις αρχές του Δικαίου, του Συντάγματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: α) Εισήγαγε νομοθέτημα αναδρομικής ισχύος: Εβάπτιζε ως αδίκημα 8 χρόνια μετά - αναδρομικά - την 21η Απριλίου 1967. Β) Ανακάλεσε επιλεκτικώς αμνηστία: Είναι γνωστό διεθνώς το αξίωμα: «Αμνηστία δοθείσα, ουδέποτε ανακαλείται».
Την αμνηστία της 26ης Ιουλίου 1974 (Π.Δ. 519 - ΦΕΚ 211) την οποία έδωσε ο ίδιος ο Καραμανλής ως Πρωθυπουργός για όλα τα αδικήματα που είχαν σχέση με την 21η Απριλίου. Γ) Στέρησε το δικαίωμα του «φυσικού δικαστού»: Άλλη θεμελιώδης αρχή του Δικαίου είναι η στέρηση του «φυσικού δικαστού». Πως οδηγηθήκαμε στην Μεταπολίτευση (Μέρος Α’) ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ. 333. 1987: Τελικά ποιος κέρδισε; ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΔΑΣ Διαβάστε • ΠΡΩΤΟ μέρος• ΔΕΥΤΕΡΟ μέρος• ΤΡΙΤΟ μέρος Το πρωί της 28ης Μαρτίου, ημέρα Σάββατο, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης, αφού ενημερώθηκε στο Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων για τις κινήσεις της Ελλάδας και της Τουρκίας, δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Είμαστε έτοιμοι για όλα». Την ίδια ώρα, ο πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου ενημέρωσε τους αρχηγούς των κομμάτων, οι οποίοι εξερχόμενοι του Μεγάρου Μαξίμου πρόσφεραν τη στήριξή τους στην κυβέρνηση. Συγκεκριμένα, δήλωσαν: Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (ΝΔ): Στον πρωθυπουργό συνέστησα προσεκτικούς χειρισμούς και του είπα ότι, κατά την άποψή μου, η Ελλάδα πρέπει να επωφεληθεί από την προθυμία του λόρφου Κάρινγκτον στο να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία που θα βοηθήσει στους περαιτέρω χειρισμούς του προβλήματος.
Τελικά, μετά τη δήλωση του Τουρκούτ Οζάλ για αμοιβαία αποχή ερευνών, ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακάλεσε το κλείσιμο της αμερικανικής βάσης στη Νέα Μάκρη. Στις 11 το βράδυ της 28 Μαρτίου ο αρχηγός του Στόλου κ. Elections in Greece. Elections in Greece gives information on elections and election results in Greece. Election of the legislature[edit] The Greek Parliament (Vouli ton Ellinon) has 300 members, elected for a four-year term by a system of 'reinforced' proportional representation in 56 constituencies, 48 of which are multi-seat and 8 single-seat. Seats are determined by constituency voting, and voters may select the candidate or candidates of their choice by marking their name on the party ballot. However, the party receiving the largest number of votes receives a 50-seat premium, which is filled by candidates of that party not declared elected on the lower rungs (the constituencies).
Greek citizens aged 18 and over on the year of the election are eligible to vote, and at the age of 25 and over are also eligible to be elected to Parliament. Constituencies[edit] Voting[edit] Polling takes place in school buildings on a Sunday, a festive occasion for students who are then given a four-day weekend off.