background preloader

Economie

Facebook Twitter

Journalisten hebben het maar moeilijk met de nieuwe Griekse regering. De eurogroep eiste dat Griekenland zich gewoon aan de bestaande afspraken zou houden. Griekenland weigerde. Yanis Varoufakis, de Griekse minister van Financiën, wilde de btw niet – nog een keer – verhogen en de pensioenen niet – nog een keer – korten. ‘De Grieken plaatsen zich buiten de realiteit’, vond Ter Horst. Je schikken naar wat op tafel ligt – dat is ‘realistisch’ en ‘serieus’. Dat wat op tafel ligt een door en door rot programma is, dat al vijf jaar laat zien dat het niet werkt, doet er niet toe.

Ter Horst vervolgde haar verslag: ‘Echt bizar werd het toen Griekse diplomaten in de perszaal de concept­tekst [van de onderhandelingen] gingen uitdelen aan journalisten. Menig medium heeft het er maar moeilijk mee: de nieuwe Griekse regering. Daarmee is Syriza ‘bizar’, ‘onrealistisch’ en ‘niet serieus’. Deel van het probleem is de framing van de Griekse crisis. Gebruikt Varoufakis misschien de mad man-strategie? Varoufakis legde uit dat spel­theorie wat hem betrof irrelevant was.

In Nederland loopt de klassenstrijd via de fiscus. Het was een memorabele middag omdat – zoals ik eerder in Het Parool schreef – het waarschijnlijk de eerste keer was dat er onder de 36 geschilderde ogen van de achttien voorgangers van Klaas Knot in de keurige vergaderzaal van DNB werd opgeroepen tot klassenstrijd. Het was ondergetekende die dat deed. Zij het onder goedkeurend knikken van een groot deel van de aanwezigen, waar­onder ondergeschikten van Knot.

Wees gerust: ik zal geen namen noemen. Vorige week publiceerde DNB haar antwoord. Onder de geeuwzuchtige titel Overwegingen bij de loonontwikkeling gaat een revolutionair document schuil. Op de eerste vraag luidt het antwoord: door loonmatiging. Het uitzonderlijk hoge spaaroverschot van het Nederlandse bedrijfs­leven is dus te danken aan een vakbeweging die zich jarenlang veel te veel heeft vereenzelvigd met het werkgeversperspectief en zich tijdens de crisis veel te gemakkelijk heeft laten chanteren met het dreigement van baanverlies. Apple to Relaunch Manufacturing in US, Net Result +200 Jobs; Lights Out. In bits and pieces, manufacturing is returning to the US. Unfortunately, jobs (at least human jobs) are not returning as well. For a case in point, the Fiscal Times reports Apple’s Big Manufacturing Boom to the U.S. — 200 Jobs. At the end of last week, CEO Timothy Cook announced that Apple intends to invest $100 million next year to relaunch part of its manufacturing operations in the US.Apple and Foxconn, the contractor responsible for manufacturing iPhones, iPads and a host of other Apple products in China and other countries, is expanding its existing operations in America to build Mac computers.

How many jobs will it create? About 200—a number that wouldn’t even get you noticed in the Fortune 1000. Last year the Boston Consulting Group published a study forecasting a “manufacturing renaissance” in the U.S. as China’s wage rates and currency rise, skilled workers grow scarcer, and U.S. productivity maintains a strong lead over China’s. Lights Out. Honger in Amerika. A Place at the Table - Participant Media COLUMN - Waarin de auteur zich nog maar weer eens verbaast over Amerika Amerika is het rijkste land ter wereld, en misschien ook wel het ‘grootste’ als je kijkt naar de economische, wetenschappelijke en culturele uitschieters.

Dat het in de VS gemiddeld genomen minder prettig toeven is, is iets waar ik, gezien die pieken, nog wel begrip voor zou kunnen opbrengen. Dat is nu eenmaal Amerika. Maar bij het zien van de IDFA- documentaire A Place at the Table smolt dat begrip als sneeuw voor de zon. Maar liefst vijftig miljoen Amerikanen hebben namelijk te weinig te eten. Kinderen zijn er relatief nog slechter aan toe: één op de vier is ‘food insecure’. Het bizarre is dat honger en obesitas hand in hand lijken te gaan. “A Place at the Table” wijst ook op Amerika’s vele ‘food deserts’, grote gebieden waar geen verse producten te verkrijgen zijn. Zowel de staat als de markt faalt dus. Economie krimpt fors - Persbericht. Economie krimpt met 1,1 procent t.o.v. vorig kwartaal Ten opzichte van een jaar eerder: - krimpt de economie met 1,6 procent, - is de uitvoer 1,6 procent hoger, - ligt de consumptie huishoudens 1,8 procent lager, - zijn de investeringen 6,4 procent lager, - en zijn er 75 duizend banen minder.

Economie krimpt t.o.v. vorige kwartaal Volgens de eerste, voorlopige raming van het CBS is de economie in het derde kwartaal van 2012 met 1,1 procent gekrompen ten opzichte van een kwartaal eerder. In de eerste twee kwartalen van het jaar was er nog sprake van een lichte groei van 0,1 procent. Opnieuw krimp t.o.v. een jaar eerder Vergeleken met het derde kwartaal van 2011 kromp de economie met 1,6 procent. De consumptie door huishoudens en de investeringen zijn gedaald, de uitvoer groeide nog licht maar minder dan in voorgaande kwartalen. Het derde kwartaal van 2012 kende één werkdag minder dan het derde kwartaal van 2011. Groei uitvoer zwakt af Investeringen fors lager Consumptie verder gedaald. P-plus. De liberale kerk is niet gescheiden van de staat. Over het heilige geloof in het economisch liberalisme Principieel bestaan er geen wezenlijke verschillen tussen Christendom, Socialisme, Jodendom, Islam en Liberalisme.

Ja, de inhoud van zulke geloofssystemen of ideologieën verschilt, maar ze berusten op dezelfde beginselen. Het zijn allemaal sterk gevoelde, door grote groepen gedeelde denkwijzen. Ze bevatten allen een bepaalde interpretatie van de wereld en een reeks bij die interpretatie behorende gedragsregels. Ze laten zich ook moeilijk weerleggen. Bijna alle samenlevingen kennen een dominante ideologie die er een bepaalde samenhang en richting aan geeft.

Het economisch liberalisme is een exportproduct, ‘made in the UK’, dat in de 19e eeuw aarzelend begon aan een zegetocht die in de 20ste eeuw zijn voltooiing zou krijgen. In de retoriek lag de nadruk op vrijhandel en vrije concurrentie, maar liberaal was de expansie van het Britse Rijk bepaald niet: koloniën en liberalisme zijn in principe onverenigbaar. A dirty twist on beating the prisoner's dilemma - physics-math - 23 May 2012. PICTURE this: you and a partner have committed a crime. The police have arrested you both, but they don't have enough evidence to lock you up and throw away the key unless one of you rats out the other. They interrogate you in separate rooms and offer you a deal. Should you keep quiet or betray your partner? This "prisoner's dilemma" is a classic psychology game used to study how collaboration evolves in animal societies.

Now, a pair of mathematicians have identified a new way of playing the game that allows a player to do significantly better than their opponent. In the prisoner's dilemma, if both players keep quiet, each gets a brief sentence. The dilemma has obsessed economists for over 50 years because it helps to explain why individuals sometimes don't cooperate even when it is in their combined best interests to do so. The game becomes interesting when the same two partners play it over and over again. New Scientist Not just a website! More From New Scientist More from the web. De circulaire economie gaat over geld en macht. De circulaire economie gaat over geld en macht Laatst sprak ik een CDA politicus met een warm hart voor duurzaamheid. Hij was volledig ‘begeisterd’ door Herman Wijffels z’n 4 aspecten van de huidige crisis: het financiele aspect, met haar onhoudbare schuldenniveau, het ecologische aspect’ de sociologisch-organisatorische aspecten (top-down denken) en het culturele aspect (korte termijndenken, focus op aandeelhouderswaarde, de homo-economicus).

Vervolgens beschreef hij me enthousiast het concept van circulaire economie en concludeerde dat de ontwikkeling naar een duurzame toekomst door ondernemers wordt gedragen. “Voor hun is duurzaamheid big business geworden”. Hij vroeg zich af hoe wij, als lokale overheden deze ontwikkeling gaan versnellen. Een goede vraag, die m.i. begint met de vraag naar ‘macht’ en ‘geld’. Want, van wie is die circulaire economie eigenlijk? Ontgroei de groei | Geen Vrijheid zonder Gelijkheid. Wat is het grote verhaal van GroenLinks over de groene economie? Is er een coherent verhaal dat verder gaat dan zonnepanelen en windmolens? Het Jong Wetenschappelijk Bureau Hellingproef organiseerde hierover een discussie tussen econoom Martijn van der Linden en Europarlementariër Bas Eickhout.

Martijn van der Linden is een intrigerende figuur. De bedrijfseconoom werkte een aantal jaar in de financiële sector als day trader. Maar hij voelde zich daar niet thuis: ‘In de financiële wereld is geld het enige wat telt. Mensen denken dat het onmogelijk is om dat systeem te veranderen. Maar natuurlijk zijn er alternatieven’. ‘Voor dat degrowth hebben we eigenlijk geen goede vertaling’, zegt Bas Eickhout, als Europarlementariër een invloedrijke groene politicus van GroenLinks. Volgens Eickhout kan zijn dagelijkse politieke werk niet zonder een groter verhaal. Minder groei: nu kiezen of straks laten gebeuren ‘De economie groeit op dit moment exponentieel’, stelt Van der Linden.

Groei en geluk. Krugman v. Krugman. Paul Krugman (Jan 1, 2012): People who get their economic analysis from the likes of the Heritage Foundation have been waiting ever since President Obama took office for budget deficits to send interest rates soaring. Any day now! …while debt can be a problem, the way our politicians and pundits think about debt is all wrong, and exaggerates the problem’s size. …nations with stable, responsible governments — that is, governments that are willing to impose modestly higher taxes when the situation warrants it — have historically been able to live with much higher levels of debt than today’s conventional wisdom would lead you to believe.

Paul Krugman (March 11, 2003): …last week I switched to a fixed-rate mortgage. Now to be fair, Krugman covered himself in 2003 in a credible way he said “unless we slide into Japanese-style deflation, there are much higher interest rates in our future.” Addendum: Krugman responds pointing out that he has acknowledged this mistake. Has blogging brought a new golden age of heterodox macro? Here is a long feature article from The Economist, excerpt: The clearest example of the power of blogging as a way of getting fringe ideas noticed is “The Money Illusion”, a blog by Scott Sumner of Bentley University, in Waltham, Massachusetts.

In the wake of the financial crisis Mr Sumner, a proponent of market monetarism, felt he had something to say, but no great hope of being heard. Do read the whole thing, it is interesting throughout and also an important article. I would answer yes to the question posed by the title of this post, we are in a golden age of macro once again, yet it is played more or less by the technical rules of the 1920s and 30s, because a lot of blog readers are turned off by heavy math. And couldn’t a lot of those old macro ideas have been turned into shorter blog posts anyway? It’s like getting to rerun earlier macro debates but with terser, more articulate, and better trained macroeconomists. Isn’t that fun? How Fake Money Saved Brazil. Twenty years ago, Brazil found itself in the grips of hyperinflation. Its inflation rate hit 80% a month, and the country was in financial free fall.

Economists at the Catholic University in Rio came up with an unlikely - but ultimately successful - plan to rescue the country. And would you believe it, the plan calls for fake money: The four friends set about explaining their idea. Read the fascinating story over at NPR's Planet Money blog: Link - via Just Urbanism. An absence of ideas. Men like dogs: Technology is allowing us to act more like our canine friends. Page Not Found | 404. Cardinal Achille Silvestrini, Marinelli's former supervisor and prominent character in the book Gone with the Wind in the Vatican (Italian: Via col Vento in Vaticano) is a controversial book that was published in 1999, about nepotism, homosexual scandals, corruption, and "clientism" within Vatican City, written under the pseudonym I Millenari ("The Millenarians"), a possible anagram of "Marinelli".[1] The book, published by Kaos Edizione of Milan, sold 100,000 copies in its first three weeks alone and went out of print within the year, before foreign-language editions became available.[2] Authors[edit] Contents[edit] The main characters in the book are given pseudonyms from Margaret Mitchell's Gone with the Wind (1936).

However, some of them have been identified, among them Cardinal Achille Silvestrini, Martinelli's former supervisor.[1] Reception[edit] See also[edit] Alois Estermann Notes[edit] ^ Jump up to: a b c d American Atheists. 1999, August 18.

Nrc/handelsblad

Groeneamsterdammer. Verkiezingsstrijd. Economisch weerbericht (15): Golfkabbalistiek. Op zijn best hebben we te maken met een beroerd koude Kondratiev-winter - met dank aan Schumpeter, die Kondratievs ster aan het firmament zette. Maar heeft Elliott het bij het rechte eind, dan zitten we een heel stuk dieper in de kak. Bereid u voor op een- tot tweehonderd jaar doffe ellende. Elliott heeft het niet alleen over de financieel-bedrijfsmatige economie, maar over ons hele ecosysteem, inclusief de afkalvende Zuidpool. Wie er gelijk heeft? Allebei. Hoe correct ook, wat mij betreft is dit soort golfkabbalistiek minder interessant. Ik ben van de kortere termijn, de harde realiteit, de overleving en vooral van de alternatieve indicatoren. Weet u het antwoord?

Kortom, gebeurt er niks, dan vallen er dit jaar er in de US zeker 250 banken om. In 2002 had Arnold maar 64 bladzijden nodig om in retrospect aantoonbaar haarscherp te voorspellen, dat we vanaf ongeveer nu dertien jaar financieel-economische sores hebben. Een leuke Elliott-anekdote tot besluit? Nrc.nl - Binnenland - De Nederlander is een kostenpost.