Pi-Chacán. Front view of Pi-Chacán Side view of Pi-Chacán Pi-Chacán (also known as Chacán-Pi) is a sculpture by the Peruvian artist Fernando de la Jara that has stood in the grounds of the University of Tübingen's Institute for Microbiology and Virology since 2001.[1] Weighing 32 tons[1] and measuring 4.2 × 1.7 × 1.7 metres (13.8 × 5.6 × 5.6 ft),[2] the sculpture is made from red Verona marble and represents a woman's vagina. It cost €120,000[1] and was originally intended to have a pool of water at its base, but budgetary constraints prevented this element of the design from being constructed.[3] The sculpture's name is from the native Peruvian Quechuan language.
It is placed at the end of the Weg der Künste (Street of the Arts) facing the entrances of the university's Anatomy, Microbiology and Virology buildings. Hospitals are places where we are faced, like in a Shakespearean drama, with the big issues of men's lives brought to their most ardent limits. Incident[edit] References[edit]
Rosja. W proteście przeciwko reżimowi Putina przybił genitalia do bruku. „Nagi artysta patrzący na swoje przybite do kremlowskiego chodnika jaja”. Tak Rosjanin zaprotestował przeciw Putinowi. Mark Rothko. Mark Rothko (Marcus Rothkowitz) (ur. 25 września 1903 w Dyneburgu, zm. 25 lutego 1970 w Nowym Jorku) – malarz amerykański, przedstawiciel color field painting. Życiorys[edytuj | edytuj kod] W 1924 uczęszczał na kursy rysunku z modela i martwej natury w nowojorskiej Art Students League. W dwa lata później został nauczycielem zajęć plastycznych dla dzieci w Brooklyn Jewish Center, gdzie przepracował 24 lata. W 1932, po krótkim okresie znajomości, poślubił Edith Sachar, a w następnym roku w Contemporary Arts Gallery odbyła się pierwsza indywidualna wystawa jego prac. W 1938 otrzymał obywatelstwo amerykańskie. Choć cieszył się uznaniem innych artystów, pozostał w cieniu aż do lat 60., utrzymując się z lekcji malarstwa. Niemal w przededniu poświęcenia kaplicy, po długiej walce z depresją, Rothko popełnił samobójstwo podcinając żyły w zgięciach przedramion w swoim nowojorskim studio.
Twórczość[edytuj | edytuj kod] Droga do abstrakcji[edytuj | edytuj kod] Kolor i płaszczyzna[edytuj | edytuj kod] N°25 - Plástica: Mark Rothko. Las obras de Mark Rothko, enigmáticas, hipnotizadoras y seductoras, plasman su ideal de que la pintura debe ser “la expresión simple de una idea compleja”; esa es, justamente, la clave de la oscuridad que envuelve tanto a su obra como a su vida.
Mark Rothkovich nació en Dinsk, Rusia, en 1903, pero con tan sólo diez años emigró junto con su familia a Estados Unidos. En 1923, tras abandonar sus estudios en Yale, se instala en Nueva York donde estudiaría durante un breve período en la Art Students League junto con Max Weber, quien le introdujo en el cubismo y le dio a conocer el trabajo de Paul Cézanne.
Rothko llegaría a convertirse en uno de los grandes pioneros del arte de la posguerra y, concretamente, en una de las figuras más destacadas del expresionismo abstracto americano, junto con Barnett Newman y Jakson Pollock. Sus creaciones constituyen sentimientos emotivos plasmados a través del óleo. Toda su obra va recolectando tristeza través de los lienzos. Art insolite : des trous du cul exposés au Portugal. Wim Delvoye: World's Most Badass Artist. Forget Banksy! The title of World's Most Badass Artist belongs to a Belgian conceptual artist named Wim Delvoye. Wim's quite famous for his unconventional art, many of which seem innocuous at a glance but contains something unexpected upon closer inspection. Others, like Cloaca and the gothic heavy machinery laser-cut sculptures shown below are amazing technical tour-de-force pieces.
Whether these art shock you or whether you think that these are art to begin with, there's no denying that Wim's work are quite unique! Here are some of the most intriguing art of Wim Delvoye: Cloaca, the Poo Machine Cloaca is probably Wim Delvoye's most famous art installation. Wim's Cloaca machine (cloaca is a zoological term for the posterior opening of animals) was fed meals twice a day. Cloaca has its own website, where you can find out more about the art project: Link | More on Cloaca at Wim's website (don't miss the Super Cloaca!)
Mosaic Marble Floors Anal Kisses Gothic Laser-Cut Heavy Machinery Sculptures. Wim Delvoye. Wim Delvoye (ur. w 1965 w Wervik) – belgijski artysta konceptualny znany z wielu niekonwencjonalnych projektów artystycznych: Cloaca[edytuj | edytuj kod] Cloaca to instalacja do produkcji ekskrementów. Pierwszy pokaz maszyny typu Cloaca odbył się w roku 2000 w Muzeum Sztuki Współczesnej w Antwerpii (MuHKA).
Do pokazu zaproszono kucharzy, którzy dwa razy dziennie podawali maszynie przez siebie przyrządzane wykwintne dania. Po przetrawieniu "posiłku" (w specjalnych mechanizmach w wyniku skomplikowanego procesu technologicznego symulującego pracę ludzkiego systemu trawiennego, ze sztucznymi jelitami do których wprowadzono kwasy, enzymy i bakterie trawienne) na drugim końcu maszyny pojawiał się kał. Istnieje kilka instalacji typu Cloaca. Za tę pracę artysta otrzymał nagrodę na wystawie Ars Electronica (2007).
Euterpe[edytuj | edytuj kod] Artysta zastosował ten trik kilka lat wcześniej w roku 1992 w swojej pracy "Mosaic" (Mozaika). Tatuowane świnie[edytuj | edytuj kod] Gówno artysty. Nagi mężczyzna czytał Biblię w samochodzie pod kościołem. Gayniggers From Outer Space [FULL] Toksyczny mściciel. Toksyczny mściciel ( ang. The Toxic Avenger ) – amerykańska komedia grozy klasy B z 1985 roku. Producentem i twórcą filmu jest wytwórnia Troma , znana z wielu produkcji budżetowych. Mimo tego, to właśnie Toksyczny Mściciel po dziś dzień jest jej sztandarowym dziełem. Geneza [ edytuj ] Reżyserem i scenarzystą filmu jest Lloyd Kaufman , który wcześniej zajmował się głównie niskobudżetowymi komediami erotycznymi.
Kariera Toxiego [ edytuj ] Początkowo Toksyczny Mściciel został zignorowany przez widzów, jednak gdy w późnym roku 1985 zaczęto wyświetlać go z powodzeniem w słynnym nowojorskim Bleecker Street Cinemas (kino słynące z prezentowania filmów niezależnych, zagranicznych i innych, które nie wpisywały się w mainstreamowy nurt), zwrócili na niego uwagę kinomani. Film okazał się sukcesem, doczekał się trzech kontynuacji. Toksyczny Mściciel zaadoptowany został też na potrzeby innych mediów. Opis fabuły [ edytuj ] Melvin Junko to typowy słabeusz. Ciekawostki [ edytuj ] Obsada [ edytuj ] Czarny kwadrat na białym tle. Czarny kwadrat na białym tle, 1915 (1913) Czarny kwadrat na białym tle – jedno z najsłynniejszych dzieł Kazimierza Malewicza uznane za pierwsze dzieło nieprzedstawiające. Zostało pokazane po raz pierwszy w 1915 roku w Petersburgu.
Pomysł tego obrazu miał się narodzić w 1913 roku, podczas pracy nad scenografią i kostiumami do "futurystycznej opery" Zwycięstwo nad słońcem. Autor przez około 2 lata zbierał się na odwagę upublicznienia swego dzieła. Kazimierz Malewicz stworzył również obrazy pt. Słownik Sztuki XX wieku. The Big Tits Dragon: Hot Spring Zombies vs Strippers 5.avi. Цвет граната (Die Farbe des Granatapfels) (The Colour of Pomegranates) (Trailer) [18+] THE HOLY MOUNTAIN - ŚWIĘTA GÓRA (1973) - Alejandro Jodorowski PL UNCUT.
RTL7 - ZooM - Eryk, człowiek do wynajęcia. Gallery hijack. Dzieło.jpg (550×806) DOMINIK ZŁOTKOWSKI - W POSZUKIWANIU ŚW. GRAALA. Galeria Tylko dla dorosłych! Tańczyły nago w centrum Legnicy! (ZDJĘCIA) - NaszeMiasto.pl. Szczepan i Irenka - Sztuka. チルノのパーフェクトさすう教室 - Cirno's Perfect Math Class ENGLISH SUB. Marina abramovic _ art must be beautiful _ 1975. Geometric Porn. Someone Like You by Adele (Yoko Ono cover) DSVPYV4bZwI (Obiekt application/x-shockwave-flash) Trening. Marina Abramović - sztuka cierpienia. Artysta w kontenerze pod Wawelem zgłębia konsumpcję. Do redakcji "Gazety" zadzwoniła wczoraj zbulwersowana mieszkanka Krakowa. - Kilka dni temu naprzeciwko naszego bloku jakiś osobnik ustawił kontener.
Mieszka w nim, a jego piesek sika gdzie popadnie! Rozmawialiśmy z tym facetem, a on nam mówi, że jest artystą, a ten kontener to sztuka. Jak miasto może pozwalać na coś takiego!? - krzyczy do słuchawki oburzona czytelniczka. Rzeczywiście, kilkaset metrów od Wawelu, w jednym z najbardziej reprezentacyjnych miejsc Krakowa, stoi blaszany kontener. - Na początku myśleliśmy, że to miejsce, gdzie można dostać kluczyk do publicznej toalety. Odczarować słowo "Żyd" W kontenerze od dwóch tygodni mieszka znany performer Rafał Betlejewski, prowadzący właśnie projekt artystyczny zatytułowany "Hunger-Głód". O Betlejewskim zrobiło się głośno na początku 2010 r. Idąc za ciosem, Betlejewski postanowił jednak spalić stodołę. Teraz konsumpcja W Krakowie Betlejewski odszedł od tematyki żydowskiej. Artysta nie chciał sam pompować medialnej atmosfery wokół akcji. Ojej, boli mnie noga. Marina Abramović - Balkan Erotic Epic - Autoerotique. Art Atak - KOCHAJ MNIE - Izabela Chamczyk - całość.
Niki de Saint Phalle & Jean Tinguely - "Le Paradis Fantastique" Love Song. Art rap - hip hop o polskiej sztuce współczesnej. Happening po japońsku - artysta nakarmił gości swoimi genitaliami. 22-letni malarz z Japonii usunął swoje genitalia i zaserwował je w restauracji zaproszonym gościom, doprawione grzybami i natką pietruszki. W ten sposób chciał podnieść społeczną świadomość na temat mniejszości seksualnych na świecie.
Mao Sugiyama - młody japoński artysta - malarz zorganizował kilka dni temu w Tokio nietypowy happening, na który zaprosił wszystkich chętnych za pomocą wpisu na Twitterze. Japończyk obwieścił w internecie, że usunął sobie męskie organy i chce je zaserwować w restauracji przybyłym gościom. Genitalia zostały ugotowane i przyprawione grzybami i natką pietruszki przez profesjonalnego certyfikowanego kucharza oraz opatrzone zaświadczeniem lekarskim, że są wolne od infekcji i nadają się do spożycia. Nietypowy pomysł artysty miał być czymś w rodzaju happeningu, mającego uświadomić społeczeństwo na temat mniejszości seksualnych na świecie. Tokijska policja powiedziała, że jest i była poinformowana o całym zdarzeniu i w żadnym momencie nie zostało złamane prawo.
Połknęły tabletki psychotropowe i zasnęły w muzeum [ZDJĘCIA] W sobotę w ms2 zakończyła się główna część festiwalu "Ćwiczenia z (re)produkcji", organizowanego we współpracy z Miejską Galerią Sztuki Współczesnej w Dreźnie. - Kiedy przygotowywałyśmy wystawę "Oczy szukają głowy do zamieszkania", zainteresowało nas uwspółcześnienie Katarzyny Kobro i tego, co istnieje poza tekstem "Obliczenia rytmu czasoprzestrzennego", w którym pisze, w jaki sposób, bazując na matematycznych podziałach, rzeźba może zaistnieć w przestrzeni - mówi o założeniach festiwalu Magdalena Ziółkowska, kuratorka wystawy. - Zadałyśmy pytanie, co dzieje się z ciałem.
Chcieliśmy zrobić projekt, który podejmuje problemy mechaniki, ale także ekonomii ruchu. Nie da się także uciec od miejsca, w którym jesteśmy, czyli dawnej tkalni oraz kompleksu handlowego. Musimy się więc odnieść do innej ekonomii niż symboliczna i do przemysłu kulturowego. W sobotę trzy artystki z niemieckiej grupy FORT spały przez trzy godziny w przestrzeni wystawy "Korespondencje" w Muzeum Sztuki ms2.
Interior Semiotics (Hipster Girl Shoves Spaghettios in her Vagina) New Page 1. Sztuka-319-OBRAZKY.PL.jpg (Obrazek JPEG, 448x312 pikseli) 432100_305028316221277_199177476806362_894031_1507394549_n-jpg (Obrazek JPEG, 500x420 pikseli) a7c479ea28762f8f96759a3d9a57a5af. 7485_89a5.png (Obrazek PNG, 455x3167 pikseli) - Skala (20%) Begotten (Full) Pies Andaluzyjski - reż. L. Bunuel & S. Dali (1929)
bODY_rEMIX/gOLDBERG_vARIATIONS. Millie Brown. Biuro Tłumaczeń Sztuki. Suka off. PowNews - Orville vliegkat. Muzeum sztuki współczesnej (WC Kwadrans) Art.blox.pl :: blog o sztuce współczesnej. Będzie nowy neon w Warszawie! Możecie wybrać jaki (a ja mam nadzieję, że wybierzecie WŁAŚCIWIE) W ramach nieregularnej reaktywacji art.bloxa dziś wpis o świetnej akcji zaprzyjaźnionego Neon Muzeum, które razem z RWE (nie bójmy się pisać o tych, którzy dają pieniądze na fajne projekty) ogłosiło konkurs na nowy neon dla Warszawy. Pomysł prosty i idący pod prąd wieszaniu wyłącznie neonów-reklam, łączący oryginalną PRL-owską ideę neonu jako drogowskazu, miejskiej nawigacji i elementu porządkowania przestrzeni z ideą ulepszania jakości współczesnych miast poprzez sztukę i artystyczne instalacje.
Pomysł chyba się spodobał. 1. Bez ogródek - mój faworyt. Naprawdę Warszawa zasługuje na coś tak inteligentnego, masowego i aktualnego zarazem. 2. +48 22 - grupa projektowa LINIAPROSTA - Krzysztof Lewandowski, Piotr Nowocień Gdyby nie słoiki, nie miałbym wątpliwości, bo to także świetny projekt. 3. Trzeci z udanych projektów. 4. I na tym skończyły się ciekawe projekty. 5. Horror. Czarny kwadrat na białym tle – Nonsensopedia, polska encyklopedia humoru. A więc co tutaj widzisz? Dziś w nocy z muzeum sztuki współczesnej skradziono znany obraz „Czarny kwadrat na białym tle”. Na szczęście dozorca Józef zdążył go zrekonstruować przed otwarciem muzeum Z porannych wiadomości Czarny kwadrat na białym tle – obraz autorstwa Kazimierza Malewicza.
[edytuj] Technika wykonania Techniki wykonania dzieła nikt nie jest pewien. Według najnowszych badań przeprowadzonych przez amerykańskich naukowców, obraz mógł także zostać stworzony przy użyciu Painta. [edytuj] Kompozycja Jedna z teorii nt. powstania dzieła Na pierwszym planie znajduje się czarny kwadrat, a na drugim białe tło. [edytuj] Środki artystyczne Środkami artystycznymi są tu cztery kąty proste, również cztery krawędzie oraz bardzo ważne czarne wypełnienie kwadratu, choć trzeba przyznać, że nieco wyblakłe.
[edytuj] Treść ideowa obrazu Treścią ideową dzieła jest uczucie bezprzedmiotowości. [edytuj] Ukryta przepowiednia Było to prorocze dzieło. [edytuj] Rasistowski przekaz podprogowy [edytuj] Podsumowanie. Gówno artysty. Gówno artysty (wł. Merda d’artista) – znane dzieło włoskiego artysty Piera Manzoniego, którego inspiracją były prace Marcela Duchampa. W maju 1961 roku Manzoni zapakował swoje odchody do 90 ponumerowanych puszek. Każda zawierała po 30 gramów ekskrementów i była opatrzona etykietą z nazwą Gówno artysty (w języku włoskim, angielskim, francuskim i niemieckim). Należy zauważyć, że był to okres w twórczości Manzoniego, w którym tworzył on prace ukazujące związki, jakie zachodzą pomiędzy procesem tworzenia sztuki a tym co tworzy i produkuje ludzki organizm; np. jedną z jego prac pochodzącą z tego okresu był Oddech artysty ("Fiato d'Artista") – seria balonów wypełnionych oddechem Manzoniego.
W późniejszym wywiadzie, jeden ze współpracowników Manzoniego, Agostino Bonalumi, twierdził, że w rzeczywistości puszki nie zawierają odchodów, lecz tynk[1]; natomiast dziewczyna Manzoniego, Nanda Vigo, która pomagała mu je produkować, stanowczo twierdziła, że naprawdę były to odchody. Przypisy. 0799_c9aa.jpeg (Obrazek JPEG, 500x559 pikseli) Dominik Zlotkowski - Santo Subito. Nie lubię poniedziałku. Teaser Global Anatomy. Jestem za głupi czyli o sztuce nowoczesnej raz jeszcze... Wracam powoli do normalnego trybu pisania codziennie.... mam nadzieję:) Rozleniwiłem się ostatnio, to fakt, za to spędzałem czas bardzo przyjemnie :) Jednym z efektów była wizyta w MOCAKu, czyli Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie. Miałem od dawna wielką ochotę zobaczyć to muzeum, głównie z powodów architektonicznych. I rzeczywiście, muzeum zachwyca. Nie ma tu mowy, byśmy mogli mieć kompleksy w porównaniu z innymi muzeami tego typu na świecie.
Mimo swojego ogromu, budynek jest bardzo kameralny. Czysta forma architektoniczna pozwala na ekspozycje każdej możliwej formy sztuki. No właśnie, każdej możliwej..... Po wejściu zobaczyłem dużą ekspozycję zdjęć i od razu ucieszyłem się. W innej części muzeum Małgorzata Markiewicz pokazywała stroje narodowe dla obywateli Unii Europejskiej. Kijki w galeriach to moje ulubione dzieła sztuki. Była też wystawa starego sprzętu z gabinetów lekarskich. A oto obrazy, które wywołały u mnie gwałtowną reakcję. Zaraz obok zobaczyłem TO.
Mail art. Mail art (sztuka poczty)— rodzaj działalności artystycznej, kierunek w sztuce drugiej połowy XX wieku, korzystający z poczty jako medium sztuki i narzędzia artystycznego. Inne popularne nazwy to Postal art, czy Communication art. Termin Mail art został spopularyzowany dopiero w latach 70. Artyści tego kręgu przesyłali listy, telegramy, paczki, stanowiące dzieła, często o charakterze konceptualnym (sztuka konceptualna), przesyłano też informacje o własnej działalności artystycznej, czy o własnym życiu, dzieła poezji wizualnej itp. ,tworząc w ten sposób rodzaj sieci obiegu sztuki poza instytucjami, takimi jak galerie i muzea. Wchodzenie w ten obieg polegało na udostępnianiu swojego adresu pocztowego, a funkcjonowanie wiązało się z interaktywnością (odpowiadanie na przesyłki) – była to więc wymiana pomiędzy twórcami.
Wiele pomysłów i charakter działań tej sztuki może funkcjonować w komunikacji internetowej (e-mail, strony www, blogi). Geneza i historia[edytuj | edytuj kod] Przypisy. Sztuka konceptualna. Fluxus.