background preloader

Tema 13: Urbanismo e ordenación do territorio en España e Galici

Facebook Twitter

Tema PAU. Vocabulario: O sistema urbano. Aproximación urbana. Xa nos aleccionou Emrys Jones en “Metrópoles” sobre o longo camiño percorrido pola urbanización, desde a antiga revolución neolítica definida por Gordon Childe ata as urbes das grandes civilizacións hídricas nacidas á beira do Indo, do Tigris ou do Nilo; xa nos informou do crecemento urbano baixomedieval vencellado á expansión do comercio en cidades como Venecia e Florencia e nos advertiu que Pekín foi probablemente a primeira cidade en superar o millón de habitantes nos inicios do século XVIII; e despois veu a industrialización e a expansión urbana.

Aproximación urbana

O mundo desenvolvido europeo tomou a dianteira e cidades das latitudes medias avanzaron rápidamente cara ao seu status de metrópoles. A finais do século XX, o crecemento urbano expándese polos trópicos dun xeito acelerado, creando ese planeta de cidades miseria que Mike Davis relata con eficacia e Jonas Bendiksen exemplifica nas súas fotografías de slums. Espazos urbanos. Se no conxunto do planeta Terra a poboación urbana supera xa en porcentaxe á poboación rural, nos países desenvolvidos a urbanización é aínda máis notoria.

Espazos urbanos

Case 8 de cada 10 españois, segundo estimacións de 2005, son contabilizados como poboación urbana, se ben este concepto debe ir xa máis alá dos criterios de funcionalidade e administrativos (importantes, sen dúbida, como amosa o dato de que a 1 de xaneiro de 2006 só 3 dos 20 núcleos máis habitados do Estado español non sexan capitais de provincia), e sobre todo dos criterios cuantitativos censais (calquera municipio con máis de 10.000 habitantes en España pode ser considerado urbano), para abranguer novos conceptos como o de “cidade difusa” ou “rexión urbana”, máis adaptados a un territorio no que resulta imposible delimitar con claridade onde rematan as periferias urbanas e comeza o mundo rural. Fonte: www.kalipedia.com * Le os seguintes documentos e realiza unha síntese dos principais problemas das cidades españolas na actualidade: Regla rango-tamaño. Geografia Urbana (Ana Rey Lama) Como comentar un plano urbano. “Urbanalizar”

…E velaquí o que di Chirbes sobre a “sobreurbanización” do litoral mediterráneo na súa última novela: “A beira do mar non foi un lugar hospitalario e, excepto nalgúns promontorios, permaneceu deserta ata hai unhas décadas, en que se empezou a edificar non importa en que sitio.

“Urbanalizar”

En Misent, sen ir máis lonxe, hai urbanizacións a carón da praia que se chaman La Laguna, Las Balsas, Saladar ou El Marjal, e nas que os viciños se queixan de que se lles inundan as casas cada vez que chega a gota fría de outono. Otxarkoaga. El nacimiento de un nuevo Bilbao. Documental. Ensanches. Herdanzas urbanas. Pontevedra baixomedieval. Barcelona romana. Presentación: Espazos urbanos. Planos-urbanos.exe. Plano de Madrid. Través de medidas como la rehabilitación de edificios, la peatonalización de algunas calles y el fomento de uso residencial. 2.

Plano de Madrid

El ensanche a) Causas que determinan el ensanche urbano.El crecimiento de la población y de la ciudad dentro de un recinto amurallado era algoinsostenible para la capital. La insalubridad y usos del suelo no compatibles con elresidencial (cementerios o fábricas) hicieron que la mortalidad se disparara durante els.XIX, especialmente entre las clases más pobres.

Por ello, la burguesía vio necesaria laedificación de una nueva ciudad fuera del límite establecido, mucho más ordenado ehigiénico que la ciudad central.b) Diferentes áreas que se pueden distinguir.El ensanche de Madrid se localiza, principalmente, al norte del casco histórico, y fuediseñado por Carlos María de Castro a imagen del creado por Cerdá en Barcelona,aunque éste es menos perfecto. Velázquez, Serrano, Goya ...) que se cortan enperpendicular formando manzanas cuadradas. CBD de Azca calle Serrano. Plano de Toledo. Toledo, como aquellas ciudades con una larga historia, presenta un espacio complejo, enel que pueden distinguirse diversas áreas correspondientes a las diferentes etapas deldesarrollo urbano: el casco antiguo, el ensanche de mediados del XIX y primer terciodel siglo XX y la periferia.

Plano de Toledo

El emplazamiento de Toledo sobre un cerro semirrodeado por el río Tajo, tiene uncarácter eminentemente defensivo. Su ubicación junto a un vado por el que el río podíacruzarse fácilmente a pie, que fue reforzado por un puente (puente de Alcántara), tienela misión de facilitar las comunicaciones, pues Toledo se sitúa en una posiciónestratégica en las vías de comercio y comunicación, al ser paso obligado en las rutashacia el sur peninsular.

Plano de Barcelona. 3.

Plano de Barcelona

La periferia. a) Causas del crecimiento de la periferia urbana.Desde 1950, Barcelona ha experimentado un gran crecimiento demográfico debido albaby boom y al éxodo rural. Este crecimiento ha ido paralelo a un crecimiento de la ciudadhasta unos límites difusos, donde la ciudad y el campo se confunden, dando lugar a lasáreas periurbanas y suburbanas que aparecen en el mapa fuera del ensanche urbano,ocupando una extensión mucho mayor a la que ocupa el mapa.

Esta tendencia se haagravado ahora debido a la desurbanización, donde la gente busca la periferia para vivirdespoblando el centro.b) Diferenciación de áreas en la periferia.La periferia de Barcelona comienza donde acaba el enorme ensanche de Cerdá, y sufunción es residencial en su mayor parte. Así, a finales del siglo XIX comenzaron lasanexiones de los municipios que tenían una continuación física con el ensanche, como Horta Gracia o Sarriá , principalmente al oeste de la ciudad. Badalona u Hospitalet de Llobregat. Barcelona timelapse, por Tourespaña. Barcelona timelapse, por David Yebra. Plano de Vitoria, por Luis Gil.